Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Κοσμόπολις - Ντον Ντελίλλο




Κάθε μέρα εκατοντάδες λευκές λιμουζίνες κατακλύζουν τη Νέα Υόρκη, μεταφέροντας τους πλούσιους ιδιοκτήτες τους με ασφάλεια και άνεση. Ο Έρικ Πάκερ είναι ένα από τα μεγάλα κεφάλια των χρηματαγορών, βαρέθηκε τις μετοχές και πλέον ασχολείται μόνο με το χρήμα. Κάθε του απόφαση επηρεάζει όχι απλώς τις συναλλαγματικές ισοτιμίες μα και τη βιωσιμότητα κρατών.

Τα βράδια όμως δυσκολεύεται να κοιμηθεί και τριγυρνά στο τεράστιο διαμέρισμά του. Μετά από μια ακόμη δύσκολη νύχτα και παρά τις προειδοποιήσεις του υπεύθυνου της προσωπικής του ασφάλειας αποφασίζει να πάει για κούρεμα στο κουρείο που πήγαινε μικρός.

Στη διάρκεια της διαδρομής αρκετά πρόσωπα θα επιβιβαστούν στη λιμουζίνα, συνεργάτες με τους οποίους θα συζητήσει για την ανησυχητική επιμονή του ιαπωνικού Γεν να ανεβαίνει σε όλο και υψηλότερα επίπεδα.   

Η λευκή λιμουζίνα είναι μονωμένη με φελό, όμως ακόμα και έτσι ο θόρυβος της πόλης φτάνει στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Η επίσκεψη του προέδρου της Αμερικής έχει μετατρέψει την πόλη σε πεδίο μαχών, διαδηλωτές και αστυνόμοι μάχονται. Ταυτόχρονα, η νεκρώσιμος περιφορά της σωρού ενός διάσημου ράπερ ακολουθείται από χιλιάδες ανθρώπους. Ο δείκτης ασφάλειας χτυπάει κόκκινο ενώ το όχημα δυσκολεύεται να διανύσει μερικά μέτρα.

Μία μέρα από τη ζωή του Έρικ Πάκερ στη Νέα Υόρκη. Ο συσχετισμός με τον Οδυσσέα του Τζόυς αναπόφευκτος. Ένα ιδιαίτερο οδοιπορικό στην αμερικανική μεγαλούπολη. Συναισθηματικά στεγνό και κινηματογραφικά δοσμένο το μυθιστόρημα του Ντελίλλο. Η αντίστιξη ανάμεσα στην αργή κίνηση της λευκής λιμουζίνας μέσα στην πόλη και στην ιλιγγιώδη ταχύτητα των αγορών, των αριθμών και των ρυθμών της πόλης. Ο συγγραφέας δεν επιτρέπει, σε κανένα σημείο, στον αναγνώστη να εμπλακεί στην ιστορία του, δείχνοντας να τον προτιμά ψυχρό παρατηρητή. Μοιάζει να αδιαφορεί για το πρωτογενές αναγνωστικό συναίσθημα, στοχεύοντας βαθύτερα.

Έχω περιέργεια να δω την ταινία που σκηνοθέτησε ο Κρόνεμπεργκ και απέσπασε θετικά σχόλια στις φετινές Κάννες. Φοβάμαι πως η δράση θα επισκιάσει την εσωτερικότητα του βιβλίου. Αλλά ας μην προτρέχουμε καλύτερα.

Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο σε ένα δημιουργό ταυτισμένο με τη Νέα Υόρκη, τον Πολ Ώστερ.

Άργησα να διαβάσω κάτι δικό του, το Κοσμόπολις ήταν το πρώτο βιβλίο, σύντομα θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.



Μετάφραση Θωμάς Σκάσσης.
Εκδόσεις το Βιβλιοπωλείο της Εστίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου