Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

84, Charing Cross Road - Helene Hanff



Μέρος, εδώ και καιρό, της περίλαμπρης στοίβας με τα προσεχώς. Βιβλία που βρέθηκαν στο κάτω μέρος της βιβλιοθήκης, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, και που η ανάδυσή τους καθυστερεί. Εκείνη είπε: είναι το βιβλίο που κάνω δώρο στις φίλες μου. Εγώ σκέφτηκα: γυναικεία λογοτεχνία. Ύστερα μου έκανα παρατήρηση, η ανάγνωση ως  τιμωρία ενός μυαλού μολυσμένου από στερεότυπα.

Σε ένα βιβλιοπωλείο μπορώ να πειθαρχήσω, σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο δυσκολεύομαι, το διακύβευμα είναι ή τώρα ή ποτέ (πιθανώς). Μία φορά τον μήνα κάνω βόλτα προς αναζήτηση τίτλων, όχι μόνο εξαντλημένων μα και οικονομικά προσιτών, κυρίως στο κέντρο, αν και έχω εντοπίσει μερικά ακόμα ενδιαφέροντα μέρη εκτός της καθημερινής μου εμβέλειας. Και αυτό το βιβλίο δεν το είχα διαβάσει!

Το 1949, η Helene Hanff έρχεται σε επαφή με το παλαιοβιβλιοπωλείο Marks & Co. αναζητώντας κάποιους εξαντλημένους τίτλους.

Η φράση "παλαιοβιβλιοπώλες" ελαφρώς με τρομάζει, γιατί για μένα "παλαιό" σημαίνει ακριβό. Είμαι μια φτωχή συγγραφέας που αγαπά τα παλιά βιβλία, όμως είναι αδύνατο να βρω όλα όσα χρειάζομαι στα εδώ βιβλιοπωλεία -εκτός αν καταφύγω σε πανάκριβες σπάνιες εκδόσεις ή στα θλιβερά καταλερωμένα σχολικά αντίτυπα που διαθέτουν οι Barnes & Nobles. 

Έτσι αρχίζει μια αλληλογραφία είκοσι χρόνων, μέσα από την οποία, εκτός της αγάπης για τα βιβλία, γίνονται φανερές οι ευρύτερες πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η σχέση δεν αργεί να γίνει προσωπική με τους υπαλλήλους του βιβλιοπωλείου, η γεμάτη νάζι αλλά δίχως επιτήδευση γραφή της Hanff συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτό.

Τεμπελιά: μέχρι να μου στείλετε κάτι να διαβάσω, θα 'χω ΣΑΠΙΣΕΙ. Θα μπορούσα να τρέξω κατευθείαν στου brentano, αν έστω και ένα βιβλίο απ' όσα θέλω δεν είχε εξαντληθεί.
Η μόνη ένστασή μου σχετικά με το βιβλίο είναι η αίσθηση κρυφοκοιτάγματος από την κλειδαρότρυπα κατά την ανάγνωση της προσωπικής αλληλογραφίας. Παρά τη λογοτεχνική αξία του συγκεκριμένου βιβλίου και τη βιβλιοφιλία που διαπνέει τις σελίδες του και με γοήτευσαν, αυτή η παραβίαση προσωπικών στιγμών δεν μου επέτρεψε την πλήρη απόλαυση.

Αληθινά λατρεύω τα μεταχειρισμένα βιβλία που ανοίγουν μόνα τους στη σελίδα την οποία διάβαζε συχνότερα κάποιος προηγούμενο κάτοχός τους. Την ημέρα που ήρθε ο Hazlitt, άνοιξε στη φράση "Σιχαίνομαι να διαβάζω καινούρια βιβλία" κι εγώ κραύγασα "Σύντροφε!" σ' αυτόν (όποιος και αν ήταν) που είχε το βιβλίο πριν από μένα.



υ.γ Το βιβλίο της Hanff, όπως του ταιριάζει άλλωστε, υπήρξε λάφυρο επίσκεψης σε παλαιοβιβλιοπωλείο.




Μετάφραση/Επίμετρο Κατερίνα Σχινά
Εκδόσεις Πόλις

1 σχόλιο: