Σε αναγκάζει να θυμηθείς πως η γλώσσα είναι το πιο σημαντικό σε ένα λογοτεχνικό κείμενο, να αναθεωρήσεις την άποψή σου για την χρήση λέξεων που ανήκουν σε μια άλλη εποχή και κάποτε η παρουσία τους σε ξένιζε.
Περιδιάβαση στην γνώριμη για τον συγγραφέα ακτή, την κάποτε ακμή διαδέχτηκαν η εγκατάλειψη και η ουρές στα γραφεία ευρέσεως εργασίας.
Τοποθετεί με μαεστρία τα νήματα για να ενώσει το παρελθόν με το παρόν, μαγεμένος τρέχεις μαζί του στο λαβύρινθο της σκέψης και της γνώσης του γερμανού συγγραφέα.
Με ανακούφιση διαπίστωσα πως κυκλοφορούν και άλλα έργα του στην ελληνική οπότε ξέρω ότι μπορώ να έλθω ξανά και ξανά σε επαφή με τον μεγάλο αυτόν μελετητή και δημιουργό.
Η μετάφραση του Γιάννη Καλιφατίδη ήταν καταπληκτική και η έκδοση όμορφη.