Μικρός στόχος για το 2012

Δεν είναι εποχές για οικονομικούς ηρωισμούς, ποτέ δεν ήταν άλλωστε, γιατί να είναι τώρα εν μέσω κατάρρευσης; Όμως μου φαίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ να πάρω θέση, να σταματήσω την θεωρία, που συχνά είναι στείρα αν και γοητευτική, και να προχωρήσω στην πράξη. Τα οικονομικά είναι πενιχρά, αλλά τα κοινωνικά είναι υπό εξαφάνιση. Σκεφτόμουν λοιπόν πως αν θέλω να σταματήσω να βλέπω λουκέτα σε μικρά μαγαζιά που συνοδεύεται από την ταυτόχρονη επέκταση των αλυσίδων, που σαν μέγγενη σφίγγουν την αισθητική (τουλάχιστον), κάτι πρέπει να κάνω.

Ο νόμος της ενιαίας τιμής που για τρία χρόνια προστατεύει(;) τις τιμές στις καινούριες κυκλοφορίες, δίνοντας περιθώριο έκπτωσης μόλις 10% στους βιβλιοπώλες, είναι μια πρώτη βάση. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να βρεις την τιμή του εκδότη για κάποιο βιβλίο και να υπολογίσεις το 10% αυτής και επομένως να έχεις την βεβαιότητα πως δεν πληρώνεις ακριβότερα κάποιον τίτλο αλλά και ότι ταυτόχρονα τα χρήματα αυτά πάνε σε κάποιον έμπορο που (ας μη μιλήσουμε για μεράκι) τα έχει περισσότερη ανάγκη.

Δεν ανακάλυψα τον τροχό κάνοντας αυτή την σκέψη, το ξέρω. Απλώς θα περιορίσω κάπως τη βολή που μου πρόσφερε η ποικιλία των μεγάλων βιβλιοπωλείων, δεν θα θυσιάσω χρήματα, γιατί δεν μου περισσεύουν, θα γίνω όμως (τουλάχιστον θα το προσπαθήσω) πιο ευσυνείδητος καταναλωτής, θα πάψω να συντηρώ και εγώ ένα σύστημα που εύκολα κράζω και όμως ταυτόχρονα υπηρετώ. Έχω υπόψη μου κάποια μικρά και όμορφα βιβλιοπωλεία, αλλά εδώ δεν είναι μέρος για διαφήμιση. Καλή χρονιά να έχουμε, θα είναι δύσκολη αλλά η γκρίνια ποτέ δεν έδωσε λύση.