Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Χρόνοι τέσσερις

 

 

 

 

Το Όνειρο





Μία φίλη μου σύστησε έναν ηλεκτρολόγο, εκείνος ήρθε εδώ στο σπίτι, έλειπαν όλοι, ήταν και η φίλη μου μαζί, αφού έκανε ενδελεχή μελέτη, μου είπε ποιες λάμπες χρειάζεται να αλλάξω, ύστερα συμπλήρωσε: και γιατί να το κάνεις αυτό; αφού να φύγεις θες, όχι να φωτίσεις καλύτερα.




Η Υπόσχεση





Μου έταξες τόσα, νησιά και ευδαιμονία, απαίτησες ρεαλισμό προς υποστήριξη της μαγείας, και βρέθηκα εδώ·



 

Η πραγματικότητα

 







Με ξέχασες, κι εγώ βρεχόμουν, τόσα μέτρα κάτω από τη γη.


 

 

Το Καταφύγιο

  




Να επιμένεις πάντα στη γραφή, ακόμα και τις μέρες εκείνες που οι λέξεις μοιάζουν να αρνούνται πεισματικά, είπε.





Το Τέλος



 "Όλα κάποτε τελειώνουν και ξαναρχίζουν, και αυτοί που ξαναρχίζουν θα είναι όμορφοι."
Διονύσης Καψάλης

(Η ηχοκινητική επένδυση του τέλους: εδώ.)





υ.γ Σήμερα είναι τα τέταρτα γενέθλια του μπλογκ· κάθε ευχή ευπρόσδεκτη.






17 σχόλια:

  1. Αθεράπευτα πιστός αναγνώστης εύχεται η γλύκα που καταυγάζουν τα κείμενα και το πρόσωπό σου να παραμείνει ανεξάντλητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ¿Por qué será tan atractivo -pensaba el Mono en otra ocasión, cuando le dio por la literatura- y al mismo tiempo como tan sin gracia ese tema del escritor que no escribe, o el del que se pasa la vida preparándose para producir una obra maestra y poco a poco va convirtiéndose en mero lector mecánico de libros cada vez más importantes pero que en realidad no le interesan, o el socorrido (el más universal) del que cuando ha perfeccionado un estilo se encuentra con que no tiene nada que decir, o el del que entre más inteligente es, menos escribe, en tanto que a su alrededor otros quizá no tan inteligentes como él y a quienes él conoce y desprecia un poco publican obras que todo el mundo comenta y que en efecto a veces son hasta buenas, o el del que en alguna forma ha logrado fama de inteligente y se tortura pensando que sus amigos esperan de él que escriba algo, y lo hace, con el único resultado de que sus amigos empiezan a sospechar de su inteligencia y de vez en cuando se suicida, o el del tonto que se cree inteligente y escribe cosas tan inteligentes qie los inteligentes se admiran, o el del que ni es inteligente ni tonto ni escribe ni nadie conoce ni existe ni nada?

    "El Mono piensa en ese tema", Augusto Monterroso

    ΥΓ. Εύχομαι να μη στερέψεις ποτέ από ερωτήσεις και να συνεχίζεις να διαδίδεις urbi et orbi ότι ο αγαπημένος σου Μαδριλένος είναι το χαβιάρι της ισπανικής λογοτεχνίας...Πάρε κι ένα κομμάτι απ' τους δικούς μου αγαπημένους Μαδριλένους:

    http://www.youtube.com/watch?v=rFbbhlbrhfs

    Lapsus digiti ή το κορίτσι που έφυγε το περασμένο Σάββατο απ' το "Booktalks" με ένα αντίτυπο των "35 Νεκρών" του Σέρχιο Άλβαρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ κορίτσι, τα ερωτήματα είναι αυτά που θέτουν την κίνηση, όμως ενίοτε επιτείνουν την ακινησία... Πώς είναι το βιβλίο του Άλβαρες;

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα! Το βιβλίο του Άλβαρες περιμένει τη σειρά του (μετά τα βιβλία των Μπερνάντο Ατσάγα και Αλμπέρτο Τόρες Μπλαντίνα).
      Στα διαλείμματα διαβάζω ποιήματα του Οράσιο Καστίγιο: "Μπήκα δύο φορές στο ποτάμι, ένιωσα τη φρεσκάδα του νερού, έκανα απλωτές, ρώτησα: ο Ηράκλειτος ήξερε να κολυμπά;"

      Διαγραφή
  3. "Αφού εγώ δεν είμαι τίποτε άλλο παρά λογοτεχνία". Φ.Κ.
    "Da ich nichts anderes bin als Literatur". F.K.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή συνέχεια και καλές αναγνώσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσο αγαπάς αυτό που κάνεις τέλος δε θα χει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όσο αγαπάς αυτό που κάνεις τέλος δε θα χει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. θα το έχω κατά νου, αν δεις πως ξεχνιέμαι όμως, μη διστάσεις να με σκουντήσεις ε ;)

      Διαγραφή
  8. Χρονιά πολλά με πολλές αναγνώσεις και περισσότερες αναρτήσεις.Είμαστε περήφανοι για σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύχρονο το blog Γιάννη! Να συνεχίσεις να μας κρατάς συντροφιά με πολλές και ενδιαφέρουσες αναγνώσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ καθυστερημένα αλλά ειλικρινή "χρόνια πολλά, βιβλιοφιλικά, συγγραφικά" και ό,τι άλλο ποθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι εύχεσαι σε καποιον με όραμα (αλλο απ' το να συνεχίζει να το υπηρετεί;)
    - Χρόνια πολλά κι αδίστακτα - κι η Πάβλοβα μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή