Αν υποθέσουμε ότι είμαι το φεγγάρι, και όλοι οι άλλοι η γη, που μου χαρίζει αυτήν την αδιάκοπη περιστροφή, την ασφάλεια της έλξης, την αποφυγή του χάους, τότε εσύ είσαι ο ήλιος που με φωτίζει, που με ζεσταίνει, που με κάνει πρωταγωνιστή στη νύχτα των άλλων, οδηγό για τους ναυτικούς, αφορμή για τους ερωτευμένους. Μια άμορφη, κρύα μάζα ήμουν και κοίτα με τώρα πώς μεσουρανώ.
Ως πότε θα περιμένουμε; Τυπωθήτω Νο14me επιτέλους..
ΑπάντησηΔιαγραφή