Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Ακτινογραφία - Κριστόφ Κισλόφσκι

Μικρού μήκους ενός μεγάλου δημιουργού, κατηγορία ντοκιμαντέρ. Ένιωσα πως μου μιλούσε για το τσιγάρο χωρίς να αναφερθεί όμως σε κανένα σημείο σε αυτό.Η ζωή σε ένα θεραπευτικό θέρετρο όπου η ρουτίνα είναι εύκολη αλλά σκληρή,όπου η Κυριακή και το επισκεπτήριο δεν φέρνει χαρά αλλά θλίψη στην θέα του υγειούς.

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Tony Takitani (2004)

Το ανακάλυψα τυχαία, κοιτάζοντας την βιβλιοθήκη μου ,χωρίς να έχω κάτι κάτα νου, βρέθηκα να ξεφυλλίζω ξανά το Νορβηγικό Δάσος του Χαρούκι Μουρακάμι, τότε ήταν που είχα την ιδέα να ψάξω μήπως τυχόν έχει βάλει το χεράκι του και σε κάποια ταινία, θα του ταίριαζε άλλωστε.
Έτσι κάπως συνάντησα τον Tony, τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή, να σε λένε Tony και να ζεις στην Ιαπωνία αρκεί ,φαντάζομαι, για να σου δημιουργήσει προβλήματα! Το πιάνο που έντυνε ένα μεγάλο μέρος της ταινίας, το πολύ ιδιαίτερο μοντάζ, το voice over...
Μικρή σε διάρκεια αλλά όμορφη ήταν αυτή η ταινία.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Kærlighed på film(2007)

Just another love story


Άλλο ένα διαμαντάκι από τον βορρά, ένα από τα πάρα πολλά που είχα την ευκαιρία να δω, Δανία η τιμώμενη χώρα ,Ole Bornedal ο σκηνοθέτης.

Μου αρέσει το σινεμά των βόρειων χωρών, έχει την δική του αισθητική που στηρίζεται στα δυνατά σενάρια και στην τεχνική αρτιότητα. Οικογενειακές συγκρούσεις, συναισθήματα που υποβόσκουν μέχρι την ολική έκρηξη.

Αδυναμία μου τα εξωτερικά γυρίσματα ,απίστευτα τα χρώματα και ο ορίζοντας που πλησιάζει τόσο την επιφάνεια, που νιώθεις πως θα την αγγίξει, πως θα συνθλίψει κάτω από το βάρος του τα πάντα...

Τάσος Λειβαδίτης - Βιογραφία

"Πρέπει, οπωσδήποτε, ν'αλλάξω ζωή, αλλιώς
είμαι χαμένος. Βέβαια, έχω καιρό μπροστά μου, είμαι ακόμα
νέος. Αν μπορούσα να ξεφύγω αυτήν την άθλια καθημερινότητα,
υποχρεώσεις και συνήθειες και συμβιβασμοί, αν σταθώ
λιγότερο εύκολος
στις διάφορες προφάσεις - μα ιδιαίτερα
αν βάλω πια ένα τέλος σε τούτες τις αιώνιες αναβολές.
Τότε ,αλήθεια, ίσως φτιάξω κάτι, ίσως μάλιστα και κάτι το
μεγάλο
όπως ονειρευόμουν από παιδί..."

Έτσι έγραφε κάποιος ένα βράδυ με χέρια που τρέμανε.
Κι έκλαιγε. Ύστερα νύσταξε κι αποκοιμήθηκε.
Το πρωί, μόλις θυμόταν κάτι αόριστα. Και σε μερικά χρόνια
πέθανε"