Σκακιστική νουβέλα (εκδ. Άγρα, μεταφρ. Μαρία Αγγελίδου)
Ο παλαιοπώλης Μέντελ και η αόρατη συλλογή (εκδ. Άγρα, μεταφρ. Μαρία Τοπάλη)
Το γράμμα μιας άγνωστης (εκδ. Ροές, μεταφρ. Τατιάνα Λιάνη)
Η γυναίκα και το τοπίο (εκδ. Ροές μεταφρ. Βασίλης Πατέρας)
Στην ανάρτηση που είχα ανεβάσει πριν λίγο καιρό σχετικά με την βιογραφία του Χάινριχ Κλάιστ από τον Στέφαν Τσβάιχ (και την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ ) είχα αποκαλέσει τον συγγραφέα μεγάλο, εκφράζοντας παράλληλα την απορία μου για τον ίδιο μου τον χαρακτηρισμό αφού εκείνο το βιβλίο ήταν το πρώτο του που διάβαζα. Ήξερα από τότε ότι θα επέστρεφα μια μέρα στο βιβλιοπωλείο για να προμηθευτώ τουλάχιστον ένα ακόμα βιβλίο του αυστριακού συγγραφέα. Και επέστρεψα, όχι όμως μία φορά μα δύο.
Ήταν βέβαια και η κατάλληλη ευκαιρία γιατί ένιωθα την ανάγκη να διαβάσω κάτι γερμανόφωνο αυτή την περίοδο. Έχω καταλήξει να πιστευώ πως μια πρώτη υποδιαίρεση της λογοτεχνίας είναι η γλώσσα του πρωτότυπου, έτσι έχω χωρίσει την παγκόσμια λογοτεχνία σε κατηγορίες, κυρίως λόγω της αίσθησης που μου αφήνουν. Υπάρχουν λοιπόν περίοδοι κατά τις οποίες έχω την ανάγκη να διαβάσω κάτι ρωσικό, γερμανικό, αργεντίνικο, αγγλικό ή αμερικάνικο. Θαρρώ πως αυτές είναι οι βασικές κατηγορίες στις οποίες έχω χωρίσει την λογοτεχνία με βάση την γλώσσα. Μου φαίνεται αρκετά λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς υπάρχει μια σύνδεση ανάμεσα στους συγγραφείς της ίδιας γλώσσας, απόρροια της λογοτεχνικής παράδοσης και της εξέλιξης αυτής.
Δεν νομίζω ότι μπορώ να εξηγήσω από που πηγάζει η εκάστοτε επιθυμία μου, αλλά λίγο με απασχολεί. Είναι σαν ένα βοήθημα που έχω επινοήσει ώστε να μεγιστοποιώ την ικανοποίηση που μου προκαλεί η ανάγνωση.
Ο Στέφαν Τσβάιχ γεννήθηκε το 1881 στην Βιέννη. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας είχε την δυνατότητα να σπουδάσει και να ασχοληθεί με ότι πραγματικά τον ενδιέφερε. Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου. Γνωστός κυρίως για τις νουβέλες του καθώς και για τις βιογραφίες του. Μανιώδης συλλέκτης, κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα συλλογή, την οποία όμως αναγκάστηκε να πουλήσει όταν λόγω της ανόδου του ναζισμού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αυστρία, αρχικά για την Αγγλία και στην συνέχεια για την Βραζιλία όπου και παρέμεινε τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του πριν αποφασίσει να αυτοκτονήσει μαζί με την γυναίκα του τον Φλεβάρη του 1942.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια από τις πέντε νουβέλες, η κάθε μια αποτελεί μέρος του ευρύτερου έργου του αυστριακού συγγραφέα, ο οποίος ανήκει στην αυστριακή πρωτοπορία. Στα κείμενα τα οποία διάβασα ο συγγραφέας είναι πάντα παρών, είτε ως φυσική παρουσία είτε με την ύπαρξη κάποιου χαρακτήρα που λειτουργεί ως άλτερ έγκο του Τσβάιχ.
Αποφάσισα να μην αναφερθώ ξεχωριστά σε κάθε βιβλίο. Απόλαυσα πραγματικά την παρουσία μου στον κόσμο του Τσβάιχ. Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα να κολλάς με έναν συγγρραφέα. Είναι σίγουρο πως δεν θα αργήσω να επιστρέψω για χάρη του στο βιβλιοπωλείο. Μην διστάσετε ούτε στιγμή να διαβάσετε κάτι δικό του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου