Τέχνημα. Αυτή είναι η λέξη που πρώτη μου έρχεται στο νου. Αρκετά παράξενο το μυθιστόρημα αυτό του Σκοτσέζου Άντριου Κρούμυ, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ. Δύο είναι οι αρετές του συγγραφέα πάνω στις οποίες στηρίζεται ο κύριος Μι, η επιστημονική κατάρτιση και η τεχνική, ίσως για αυτό η λέξη τέχνημα εμφανίζεται συνεχώς μπροστά μου.
Η μελέτη "Φεράν και Μινάρ: Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ και το αναζητώντας τον χαμένο χρόνο", η αποτυχημένη ερωτική περιπέτεια του συγγραφέα της μελέτης, που τον οδηγεί στην νοσοκομειακή κλίνη και ο ογδοντάχρονος κύριος Μι που στρέφεται στον μαγικό νέο κόσμο του διαδυκτίου παραμερίζοντας τα βιβλία που για χρόνια αποτελούσαν τον μοναδικό του σύντροφο και την αιτία προστριβής με την κυρία Μπί.
Διαβάζεται ευχάριστα μάλλον αλλά δεν γοητεύει, έχει κάποια σημεία που προκαλούν το στιγμιαίο γέλιο αλλά ως εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν θα το χαρακτήριζα θρίλερ πάντως.
Ίσως είμαι λίγο αυστηρός, ίσως επειδή μετά από πολύ καιρό αγόρασα ένα βιβλίο βασιζόμενος απλώς και μόνο στο ένστικτό μου, χωρίς να ξέρω το οτιδήποτε για τον συγγραφέα του, περίμενα περισσότερα και δεν δικαιώθηκα και τώρα η απογοήτευση με έχει καταβάλλει.
Εκδόσεις Πόλις.
Μετάφραση Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου