Η Τριλογία της Νέας Υόρκης - Πολ Όστερ

Γυάλινη πόλη

Φαντάσματα
Το κλειδωμένο δωμάτιο

Είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Όστερ, δεν ξέρω γιατί συνέβη αυτό. Η ανάρτηση στο πολύ όμορφο blog donteverreadme.wordpress.com αποτέλεσε το καμπανάκι, το σημάδι εκείνο, το οποίο συχνά έχω ανάγκη για να με οδηγήσει στο επόμενο βιβλίο. Λόγω της ψυχαναγκαστικής μανίας που με διακρίνει είχα παρακάμψει τις τρεις αυτές νουβέλες του Αμερικανού συγγραφέα, καθώς κατά τους περισσότερους αποτελούν τα πιο σημαντικά του έργα, και δικαίως.

Ο όρος μεταμοντέρνα αστυνομική λογοτεχνία, ο οποίος κατά κόρον χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει το έργο του, εκτός από απορίες μου δημιουργούσε και μια κάποια καχυποψία. Είναι τέτοια θαρρείς η ανάγκη μας να ανακαλύψουμε νέα είδη και να τους δώσουμε ονόματα που συχνά και όχι άδικα φτάνει στα όρια της μανίας. Τρανό παράδειγμα για μένα αποτελεί η μέταλ μουσική με τις δεκάδες υποκατηγορίες της.

Αν με τον όρο μεταμοντέρνα αστυνομική λογοτεχνία εννοούμε την χρήση κάποιων στοιχείων της αστυνομικής λογοτεχνίας με σκοπό να αποτελέσουν την βάση ή το όχημα για κάτι άλλο, τότε ο χαρακτηρισμός με βρίσκει σύμφωνο όσο και αν μπορεί να μου φαίνεται αχρείαστος.

Όσοι ακολουθείτε αυτό το ιστολόγιο θα έχετε μάλλον καταλάβει πως έχω επιλέξει οι αναρτήσεις μου να μην βασίζονται στην περιγραφή της υπόθεσης με παραπάνω λεπτομέρειες από αυτές που μπορεί κάποιος να βρει στο οπισθόφυλλο του εκάστοτε βιβλίου, δεν πιστεύω πως αυτό το ιστολόγιο πρέπει να αποτελεί το σύνολο των περιλήψεων των βιβλίων που διαβάζω. Ούτε σήμερα θα παρεκκλίνω.

Διαβάζοντας τις τρεις αυτές νουβέλες δεν έπαψα στιγμή να σκέφτομαι δύο πράγματα φαινομενικά άσχετα που για κάποιο λόγο όμως επέμεναν με την παρουσία τους, πρώτον τον δίσκο των Xiu Xiu με τίτλο Women as lovers (2008) και δεύτερον τις ταινίες του Ζαν Λυκ Γκοντάρ. Δεν μπορώ να αιτιολογήσω το γιατί, οπότε απλώς το καταθέτω περισσότερο ως προσωπική υποσημείωση.

Ο παρατηρητής που αποτελεί αντικείμενο παρατήρησης, το εγώ που παλεύει ανάμεσα στα φαντάσματα, οι "καθρέφτες" με τους οποίες είναι γεμάτη η ζωή των ηρώων, η Νέα Υόρκη που αποτελεί το σκηνικό, το κόκκινο τετράδιο και η λίμνη Walden, αποτελούν μόνο κάποια από τα δομικά υλικά με τα οποία ο συγγραφέας χτίζει τον κόσμο.

Αν είχα ειδική κατηγορία με βιβλιοπροτάσεις νομίζω πως αργά η γρήγορα το σύνολο της τριλογίας θα έπαιρνε δικαιωματικά την θέση του.

Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος.
Μετάφραση Σάρα Μπενβενίστε.