Δουβλινιάδα - Ενρίκε Βίλα Μάτας

Ο Καταλανός συγγραφέας στήνει το μυθιστόρημά του πάνω σε γνωστή σε μένα πρώτη ύλη. Με σαφέστατα πιο ευαίσθητες κεραίες, ταλέντο και εργασία πετυχαίνει ένα αποτέλεσμα ιδιοφυές. Ο Οδυσσέας του Τζόυς, ο Σάμουελ Μπέκετ, το Spider του Κρόνεμπεργκ, το Σύντομο γράμμα για έναν μεγάλο αποχαιρετισμό του Χάντκε και το Κάτω από το ηφαίστειο το Λόουρυ αποτελούν την έμπνευση, τα νήματα που οριοθετούν την απόφαση του Σάμουελ Ρίβα, σεβαστού εκδότη που έχει βγει πλέον στην σύνταξη, να ταξιδέψει στο Δουβλίνο για να τελέσει μια κηδεία αφιερωμένη στο τέλος της τυπογραφίας.

Αποτέλεσμα ονειρικό, που σαγηνεύει τον αναγνώστη. Βιβλίο που με συντρόφευσε ιδανικά στο πέρασμα στο νέο έτος.

" Ο Ρίβα πάντα θεωρούσε ότι τα βιβλία που αγαπάς παθιασμένα, όταν τα ανοίγεις για πρώτη φορά, προκαλούν την αίσθηση ότι βρίσκονταν πάντα εκεί : εμφανίζονται σ' αυτά τα μέρη στα οποία δεν έχεις πάει, πράγματα που δεν έχεις ξαναδεί ή ξανακούσει προηγουμένως, αλλά το ταίριασμα της προσωπικής μνήμης μ' αυτά τα μέρη ή τα πράγματα είναι τόσο απόλυτο, που εντέλει πιστεύεις ότι με κάποιον τρόπο έχεις βρεθεί εκεί πέρα."

Είναι το δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω (προηγήθηκε ο Δόκτωρ Πασαβέντο ) και μπορώ πλέον με σιγουριά να πω πως πρόκειται για έναν σημαντικότατο λογοτέχνη, με ιδιαίτερο προσωπικό στυλ.

Και μπορεί οι αναφορές σε έργα και δημιουργούς να τυφλώνει προσωρινά τον αναγνώστη, αλλά η ικανότητα του δημιουργού είναι τέτοια που δεν τον αφήνει να παραρασυρθεί, αλλά αντίθετα να χρησιμοποιήσει τα υλικά με τέτοιον τρόπο ώστε να σμιλεύσει το δίκο του προσωπικό δημιούργημα. Το τέλος της εποχής στην έντυπη λογοτεχνία, η δύναμη του ίντερνετ, το αλκοόλ, η φιλία, οι οικογενειακές σχέσεις και η αγάπη.

Θα ήθελα να επιστρέψω στον Οδυσσέα όταν τα χρόνια περάσουν και να "νηστέψω" ξανά παρέα με τον Μπέκετ κάποια Μεγάλη Εβδομάδα. Νωρίτερα όμως θα επιστρέψω σε κάποιο ακόμα βιβλίου του Βίλα Μάτας.

Μετάφραση Ναννά Παπανικολάου.
Εκδόσεις Καστανιώτης.