Ο Αύγουστος είναι παραδοσιακά ο μήνας των οικογενειακών διακοπών. Η άδεια δίνει έξοδο διαφυγής από την καθημερινότητα του χρόνου και επιτρέπει σε γονείς και παιδιά να περάσουν παρέα στιγμές χαλάρωσης, ξεκούρασης και διασκέδασης. Όμως ο κίνδυνος της καθημερινής τριβής παραμονεύει, οι λεπτομέρειες αποκτούν διαστάσεις συχνά επικίνδυνες, ικανές να οδηγήσουν στα όρια τη σχέση του ζευγαριού. Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη το μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα, από τον Αύγουστο του 2000 έως το 2003, καταγράφει ένα οικογενειακό δράμα που, παρά τις αναγκαίες μυθιστορηματικές "υπερβολές", έχει αρκετή δόση πραγματικής ζωής.
Η γέννηση του δεύτερου παιδιού σηματοδοτεί την έναρξη της αποξένωσης του ζεύγους Μέλροουζ. Η Μέρι διοχετεύει όλο της το είναι στη φροντίδα των δύο παιδιών και ιδιαίτερα του βενιαμίν. Ο Πάτρικ φλερτάρει επικίνδυνα με τον αλκοολισμό και καταφεύγει σε μια οικογενειακή φίλη για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του για σεξ και επιβεβαίωση. Η παρουσία και η συμπεριφορά των γιαγιάδων δε διευκολύνει την κατάσταση.
Δυστυχώς(;) η τέχνη τόσο του γονέα όσο και του συντρόφου δε διδάσκονται. Αυτοδίδακτοι όλοι μας στην αρένα των συναισθημάτων, με δεκάδες καλοπροαίρετους και μη διατεθειμένους να συμβουλεύσουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, τι πρέπει να κάνεις και τι όχι. Τα λάθη μεταφέρονται από γενιά σε γενιά με αποτέλεσμα η τελεία να μπαίνει σπάνια, αν όχι ποτέ. Καθένας προσπαθεί να κάνει το καλύτερο, σπάνια υπάρχει κακή πρόθεση. Όλοι έχουν δίκιο και όλοι πονάνε. Υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως συμβαίνει σε κάθε κανόνα.
Χωρίς, σε καμία περίπτωση, να πρόκειται για ένα κακό βιβλίο, η αλήθεια είναι πως δεν ενθουσιάστηκα ιδιαιτέρως. Το θέμα όμως με το οποίο καταπιάνεται και κυρίως η απουσία οποιουδήποτε διδακτισμού αφήνει μια "δυσφορία" συναισθηματική, δημιουργεί την ανάγκη για ενδοσκόπηση, για απολογισμό.
Μετάφραση Τόνια Κοβαλένκο.
Εκδόσεις Καστανιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου