Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Αναγνωστικές προσδοκίες




Ύπουλο πράγμα οι προσδοκίες. Τρέφονται κυρίως από τον ειλικρινή ενθουσιασμό εκείνου που προτείνει, βάζοντας τα δυνατά του να σε πείσει για το πόσο όμορφο είναι εκείνο το μυθιστόρημα. Θεριεύουν εντός σου καθώς η φαντασία αναλαμβάνει να φιλτράρει το αλλότριο πάθος και σε κάνει να φλέγεσαι από την επιθυμία να επισκεφτείς άμεσα το βιβλιοπωλείο, να το πάρεις στα χέρια σου, να το αποκτήσεις, να τρέξεις σπίτι και να αφεθείς. Στο δρόμο θα ρίχνεις κλεφτές ματιές στη σακούλα, διστακτικά θα το ανασύρεις στην επιφάνεια και θα το ξεφυλλίσεις πριν το τοποθετήσεις πάλι μέσα δείχνοντας πειθαρχία στην απόφαση να περιμένεις μέχρις ότου οι συνθήκες γίνουν κατάλληλες για ανάγνωση. Θα περάσουν οι πρώτες σελίδες, σχετικά εύκολα θα αποδιώξεις τα πρώτα μαύρα σύννεφα, χρειάζεται υπομονή θα σκεφτείς. Η ώρα θα περνάει και η αμηχανία θα γιγαντώνεται, κάτι άλλο περίμενες, όμως δε βρίσκονται οι λέξεις εκείνες για να το εκφράσεις. Η αντίδραση μετά το πέρας της ανάγνωσης εξαρτάται από το χαρακτήρα του καθενός. Άλλος, με περίσσια αυτοπεποίθηση, φανερά ενοχλημένος θα το αφήσει άτσαλα στην πλησιέστερη επιφάνεια και άλλος θα κληθεί να μονομαχήσει με την ενοχή και την ανασφάλεια...

2 σχόλια:

  1. Όντως ύπουλη η προσδοκία. Και κάπως αμήχανη η στιγμή που αυτός που πρότεινε το βιβλίο ρωτάει πως σου φάνηκε. Ψελλίζεις "δεν είναι όλα για άλλους" και άλλες τέτοιες κοινοτοπίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι ακριβώς είναι. Και ακόμα χειρότερα όταν σου κάνουν δώρο ένα "εκπληκτικό και συναρπαστικό" βιβλίο, το οποίο σου φαίνεται τελικά υπερεκτιμημένο, και μετά από λίγες εβδομάδες, πρέπει να δείξεις τη δέουσα ευγνωμοσύνη για το δώρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή