Του Αυγούστου

Υψηλές αναγνωστικές προσδοκίες,

δίπλα στο κύμα, στη σκιά, στη βεράντα

με τον χρόνο να μην είναι αμείλικτος - για μια φορά,

την κούραση αφημένη πίσω εκεί.

Τώρα, σκέφτεσαι, είναι η στιγμή,

τώρα πρέπει/θέλω/μπορώ να διαβάσω,

όλα όσα ο χειμώνας στοίβαξε στο ράφι με τα προσεχώς,

και απειλούν να γίνουν πλειοψηφία.

Αναρωτιέσαι με ποιο να ξεκινήσεις,

με ποιο να συνεχίσεις,

ένα επιπλέον βιβλίο στη βαλίτσα, ένα ρούχο λιγότερο,

ακόμα δεν τα συμπάθησες τα ψηφιακά άλλωστε. 

Μπερδεύεσαι, προσθέτεις, αφαιρείς, απελπίζεσαι,

ξεβρακώνεσαι πριν να δεις τη θάλασσα,

δε φτάνει - αναφωνείς μονάχος - ετούτη η ζωή,

ποτέ δεν έφτασε σε κανέναν.

Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με το γύρισμα της πρώτης σελίδας,

πάντα συμβαίνει αυτό, θυμήσου καλά,

μη ξεχνάς όμως, να σηκώνεις το βλέμμα,

να αντικρίζεις τον ορίζοντα.

[ Αύγουστος σε ρυθμούς στενά αστικούς, μετά από χρόνια. Το επιθυμούσα άλλωστε. Σκέφτομαι, όπως και πέρυσι, να μην αναρτήσω κατά τη διάρκεια του μήνα, λίγη απόσταση απ' όσα αγαπάμε είναι αναγκαία συχνά.
Καλό μήνα να ευχηθώ, όπου και αν εκείνος σας συναντήσει.]