Ποδήλατο

I

Ο θείος μου, μισό αιώνα πριν, βόλταρε στον Κολωνό με μονόροδο. Μόνος το έφτιαξε μαζεύοντας τα υλικά ένα ένα, σύνθεση άχρηστων αντικειμένων. Έμαθε γρήγορα να το ελέγχει, με χάρη και στυλ. Επέμενε να μοιράζει τα γυάλινα μπουκάλια, γεμάτα γάλα, έχοντας πάντα τον πατέρα του στο κατόπι του να τον απειλεί με ξυλοφόρτωμα ανεξάρτητα από την έκβαση της επιχείρησης.

II

"Δάγκωσα τη γλώσσα μου μικρός", απάντηση σε ερώτηση χρόνια, οδοντίατροι και ερωμένες κυρίως, μα και άλλοι, με τα χρόνια λιγότεροι. Έκανα κύκλους στην πλατεία κάτω από το σπίτι· κάθε 360 μοίρες περήφανος ένευα στη μητέρα μου, "την επόμενη, πιο γρήγορος": υπόσχεση που όπως οι περισσότερες έμεινε ανεκπλήρωτη. Έπεσα. Το πρώτο ξέπλυμα έγινε στην πέτρινη βρύση δίπλα στις κούνιες, το βράδυ εκείνο ήπια το γάλα σε ποτήρι, η πληγή ήταν ακόμα νωπή.

III

Όταν ήρθα σπίτι σου, πρώτη πρώτη φορά, ήταν αργά το πρωί, ένα ωραίο φως έπεφτε ελαχιστοποιώντας τις σκιές, βγήκα στο μπαλκόνι, δοκίμασα την ακροφοβία μου σκύβοντας και ακουμπώντας τα χέρια μου στο κάγκελο, δίστασα όμως να κοιτάξω προς τα κάτω, έμεινα να χαζεύω τον αστικό ορίζοντα, κεραίες και ηλιακοί, δυο πολυκατοικίες πιο πέρα, κάτι παιδιά έκαναν ποδήλατο στην ταράτσα. Λίγο καιρό έμεινες εκεί, ευτυχώς.

IV

Ύστερα από χρόνια, στο ρόλο του έμπειρου, σε είδα ξαφνικά να πέφτεις, σε μια στιγμή. Έπεισα τον εαυτό μου πως δεν ήταν κάτι το σοβαρό· ήταν. Ακόμα μετανιώνω για την ειρωνεία εκείνη πριν την απεικονιστική πλάκα.

V

Δεν κατάφερα ποτέ να σηκώσω τη μπροστινή ρόδα από το έδαφος· σούζα, το λένε. Τα καταφέρνω όμως καλά δίχως χέρια· διαρκής αναζήτηση ισορροπίας,




[αφορμή ή/και πρόφαση για τα παραπάνω: Εγκώμιο του ποδηλάτου, Marc Augé (μετάφραση Διονύσης Παπαδουκάκης, Εκδόσεις Αλήστου Μνήμης)]