Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014
Άδεια Ξενοδοχεία - Φαίδων Ταμβακάκης
Σεπτέμβρης. Μέχρι τις είκοσι μία καλοκαίρι και οι άνθρωποι να επιμένουν να σε τσουβαλιάζουν με τους φθινοπωρινούς, δεν είναι κρίμα; Κάθε εποχή με τον αδικημένο της. Έτσι λένε είναι η ζωή, επικρατεί η πλειοψηφία που αποφάσισε πρώτη του μήνα να λέει φθινόπωρο, έτσι, γιατί μπορεί.
Λίγο πριν τελειώσει το καλοκαίρι και η παραλία παραδοθεί στο κύμα, μια τελευταία απόδραση. Και οι τεράστιοι τσιμεντένιοι όγκοι κενότεροι όλων να χάσκουν, κλειδωμένοι διπλά, εγκαταλελειμμένοι βιαστικά· τα ξενοδοχεία.
Στην παραλία, χρόνια τώρα, επιβάλλεται μια οικοδομή, ένα φιλόδοξο σχέδιο που κάπου στο δρόμο απαξιώθηκε. Φέτος, δίπλα στο σκουριασμένο από την αλμύρα Διατίθεται, με το πενταψήφιο νούμερο να θυμίζει μιαν άλλη εποχή, κάποιος θαρραλέος έγραψε: Σε αγαπώ πολύ.
Έλειπε εκείνο το μπαρ, η αύρα του, ο κήπος με τις λεμονιές και τις κούνιες. Είπαν: αυτό το καινούριο που άνοιξε θα του μοιάζει.
Έρχεται η τελευταία Κυριακή, η παραθαλάσσια πόλη θα αποχαιρετήσει οριστικά τους τελευταίους επισκέπτες, η αναλαμπή του επερχόμενου "ΌΧΙ", αν προκύψει τριήμερο και ο καιρός βοηθήσει, δεν μετράει. Θλίψη. Δύο φορές ήμουν εκεί την ώρα του αποχωρισμού, μένοντας και όχι φεύγοντας, αυτός που μένει πονά διαφορετικά καθώς όλα μένουν ίδια, και όμως άδεια, όσοι αποχωρούν ξεγελιούνται με τα σχέδια της νέας χρονιάς. Πια, εφόσον μπορώ, φεύγω λίγο πριν. Έτσι και φέτος.
Έχει κάτι η γραφή του Ταμβακάκη που με συγκινεί βαθιά, ακόμα και όταν η ιστορία που διηγείται μου είναι αδιάφορη. Έτσι, λόγω θεματικής, θα την πατούσα αν δεν επέμενε ο Λ., και ακόμα δεν θα είχα διαβάσει κάτι δικό του, επιμένοντας πως εμένα οι θαλασσινές ιστορίες δεν μου αρέσουν, και ας έχω δακρύσει με τόσες, πάντα η μνήμη πρώτο φέρνει τον Καββαδία, γαμώτο.
Αν κάτι σε συγκινεί, είναι αυταπόδεικτα σπουδαίο, ούτε λόγια, ούτε επιχειρήματα. Τέτοια περίπτωση συγγραφέα είναι ο Ταμβακάκης. Και στην τελευταία σελίδα, νιώθοντας οικεία από την γνωριμία, μοιράζεται μαζί σου ένα μυστικό, για τον χειμώνα που θα έρθει.
Το καλοκαίρι τέλειωσε, πριν λίγες εβδομάδες.
υ.γ Πρώτα η Υστάτη, ύστερα Οι ναυαγοί της Πασιφάης. Για το μέλλον τα υπόλοιπα, και επιτέλους, μετά από τόσες αναβολές, Fowles.
Εκδόσεις βιβλιοπωλείον της Εστίας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου