Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Δύο μητέρες και ένα όνειρο - Αποστόλη Καραπαναγή




Μάζεψα τις λέξεις μου για να της ζωγραφίσω το λάθος, μα όλες τους σχημάτιζαν μια φράση: "Τρέξε λοιπόν τρέξε". Όποια ζαριά και αν έριχνα για να κερδίσω το λάθος, οι λέξεις έγραφαν πεισματικά: "Τρέξε λοιπόν τρέξε".

Και τι γράμμα να γράψει κανείς με μια μονάχα φράση;

Ήθελα να σου γράψω ένα γράμμα ζεστό σαν βότσαλο και φωτεινό σαν καλογραμμένη σελίδα· για τις κακοτοπιές του ποταμού.
Και πώς να γράψει κανείς ένα γράμμα ζεστό σαν βότσαλο και φωτεινό σαν καλογραμμένη σελίδα; Πώς; Και μάλιστα με μια μονάχα φράση. Να χωρέσει εκείνα, να παραλείψει τα άλλα, να περιγράψει και να διευκρινίσει. Να διαχωρίσει την ποίηση από το ψέμα, τα συναισθήματα από την υπερβολή των κλισέ, το παρελθόν από την επιλεκτική μνήμη, που είναι ταγμένη να το ωραιοποιεί.

Να βρει τις λέξεις πρώτα. Να τις βάλει στη σειρά μετά. Να τις διακρίνει με τα κατάλληλα σημεία στίξης. Να πιάσει να διαβάσει το κείμενο από την αρχή, να μη σκαλώνει, να μην έχει κενά. Να διαβάζει και να ακούει τον εαυτό του πίσω από τις λέξεις. Να διαβάζει και να βλέπει τον παραλήπτη πίσω από τις λέξεις.

Και αν πει πολλά, και αν πει λίγα ο κίνδυνος παραμονεύει, και τα λίγα να περισσεύουν και τα πολλά να μην αρκούν. Ο ένας, που γράφει, να ελαφρύνει, ο άλλος, που διαβάζει, να βαρύνει. Ο ένας να πιεστεί και ο άλλος να γελάσει. Το γράμμα να μην φτάσει ποτέ.

Το σπίτι έστεκε στην άκρη του ποταμού.
Ο μεταλλωρύχος έμεινε στα βάθη του ορυχείου.

Να μη διστάσει να αναγνωρίσει τον παράγοντα της τυχαιότητας. Να μη διστάσει να εκφράσει το προσωπικό. Να μην φανερωθεί αλλά και να μην κρυφτεί. Να μην αναγκάσει αλλά να μην προκαλέσει αδιαφορία. Ακόμα και χωρίς κάποιο φυλαχτό.

Μπορεί να δει έναν αναγνώστη να μπαίνει στο βιβλιοπωλείο και απ' όλα τα βιβλία να διαλέγει αυτό. Και ας μην απευθυνόταν σε εκείνον αλλά σε έναν και μοναδικό παραλήπτη. Και ας ήταν η έκδοση κρυψώνα και ανάχωμα συστολής. Ας ήταν η έξοδος βουτιά προς τα μέσα.

Το γράμμα θα γεννήσει ένα κείμενο. Μπορεί. Το γράμμα θα το παρεξηγήσεις, θα το ωραιοποιήσεις, θα το οικιοποιηθείς. Το γράμμα θα σε γοητεύσει, θα σε συγκινήσει, θα σε θυμώσει. Το γράμμα θα παραπέσει και θα ξεχαστεί. Μπορεί.

Εκδόσεις Ίνδικτος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου