Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Μαχαιροβγάλτης (2010)

Η επιστροφή του Γιάννη Οικονομίδη.
Το σινεμά του Γιάννη μου προκαλεί το ίδιο συναίσθημα με μια βίαιη τηλεφωνική συνομιλία ενός τρίτου προσώπου καθώς διασχίζω νύχτα την έρημη πόλη, ταραχή.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία της πάει πολύ.
Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές με ξεκάθαρα τα θέλω του σκηνοθέτη.
Το κάθε πλάνο έχει ξεκάθαρο λόγο ύπαρξης στο μυαλό του δημιουργού, ούτε ένα ποιητικό καρέ χωρίς αιτία, σε πείθει (με έπεισε δηλαδή) ότι έχει ξεκάθαρο στο μυαλό του το τι θέλει να πει και το λέει.
Η ματιά του πάνω στην Πτολεμαϊδα με στοίχειωσε.
Υψηλού επιπέδου σινεμά αν και το φοβόμουνα ως υπερτιμημένο λόγω της γενικότερης προώθησης, αλλά πλέον μπορώ να αναφωνήσω ψηφιακώς : δικαιότατα!
Η βραδυνή προβολή στο ανακαινισμένο Τριανόν πρόσθεσε το κάτι παραπάνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου