Κόλλησαν οι σελίδες στα χέρια μου και δεν γύρναγαν, αν δεν ήμουν ψυχαναγκαστικός ίσως να το είχα αφήσει στην σελίδα εκατό, ίσως, όμως, αν με βάραιναν περισσότερα χρόνια και βιώματα να μου ήταν πιο οικείο.
Ήθελα από καιρό να διαβάσω κάτι δικό του, διάφορες πηγές με οδήγησαν στο συμπέρασμα πως η Μητέρα του Σκύλου ήταν άξιο δείγμα γραφής του Μάτεσι, βιβλίο που εκτός της εγχώριας πορείας του έχει μεταφραστεί και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, μου φαίνεται σκληρό να το χαρακτηρίσω υπερεκτιμημένο. Δεν το απόλαυσα και δεν με έθελξε.
Η Ραραού (εκ του Ρουμπίνη προερχόμενο) αναφέρεται στα παιδικά της χρόνια στις Επάλξεις, παιδικά χρόνια που επισκιάστηκαν από την ιταλογερμανική κατοχή, ύστερα με το τέλος του πολέμου μετακόμισε στην Αθήνα όπου και βρήκε το δρόμο της σιγά σιγά...
Θα ήθελα να πω ότι θα ήθελα να διαβάσω ακόμη κάτι δικό του, όμως προς το παρόν το αποκλείω, ίσως κάποια στιγμή στο μελλόν το επιχειρήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου