Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Το αμάρτημα της μητρός μου - Γιώργος Βιζυηνός

Σύνδρομο διδασκαλίας του μαθήματος κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε αυτό θα πρέπει να οφείλεται ο φόβος μου απέναντι στην κλασική ελληνική λογοτεχνία. Είναι ο τρόπος της διδασκαλίας και της εξέτασης που σε κουράζει αντί να σε μαγεύει ρε γαμώτο.

Αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που καθόμουν σε εκείνα τα θρανία και δεχόμουν την, έως τελευταίας τελείας, ανάλυση του κάθε κειμένου, την μοναδική αποδεκτή εξήγηση από έδρας, εντούτοις ακόμα δεν έχω καταφέρει να κυριαρχήσω εντελώς στην φοβία που με καταλαμβάνει στο άκουσμα και μόνο ορισμένων συγγραφέων. Έως ενός σημείου ψυχαναγκαστικά προσπαθώ να υποχρεώσω τον εαυτό μου να έρθει σε επαφή με το σύνολο της ελληνικής λογοτεχνίας σιγά σιγά.

Το αμάρτημα της μητρός μου είναι ίσως το γνωστότερο, από τα συνολικά έξι διηγήματα του Γεώργιου Βιζυηνού. Το στοιχείο που περισσότερο με εντυπωσίασε είναι η γλώσσα και η χρήση της. Απλή αλλά πλούσια.

" Άλλην αδερφή δεν είχομεν παρά μόνον την Αννιώ. Ήτον η χαϊδεμένη της μικράς ημών οικογενείας και την ηγαπώμεν όλοι. Αλλ' απ' όλους περισσότερον την ηγάπα η μητήρ μας. Εις την τράπεζαν την εκάθιζε πάντοτε πλησίον της και από ό,τι είχομεν έδιδε το καλλίτερον εις εκείνην."

Η εμμονή της μητέρας με την φιλάσθενη κόρη της την οδηγεί στο να εγκαταλείψει στην τύχη τους τους τρεις γιούς της. Ο χαμός της Άννας παρά τις φροντίδες, οδηγεί την μάνα στην απόφαση να υιοθετήσει ένα μικρό κοριτσάκι στο οποίο και θα χαρίσει όλη της την φροντίδα. Οι γιοί κάποια στιγμή θα αντιδράσουν και τότε η μάνα θα εκμυστηρευθεί στον Γιώργη το αμάρτημα που της βαραίνει την συνείδηση τόσα χρόνια.

Χαίρομαι που τώρα που τελείωσα την ανάγνωση δεν είμαι υποχρεωμένος να προχωρήσω σε καμία ανάλυση παρά μόνο να μοιραστώ, μέσα από αυτή την ανάρτηση, την απόλαυση που μου δημιούργησε η επαφή με τον κόσμο του Βιζυηνού. Και κανένας δεν πρόκειται να με βαθμολογήσει!

Εκδόσεις Νεφέλη.

4 σχόλια:

  1. Καταστροφή το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.... Ο Βιζυηνός όμως μαγικός και τους αξίζει μια περίπτη θέση στην ιστορία της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπέροχος Βιζυηνός, ανύπαρκτη παιδεία, δε θέλω να επεκταθώ γιατί παρότι μαθηματικός έχω μια λατρεία στη γλώσσα, στα βιβλία και σε ό,τι το ελληνικό σχολείο έχει ξεχάσει να μεταφέρει και να μυήσει σ' αυτό τους μαθητές...στη μαγεία της γνώσης (όχι βέβαια με τον ορισμό που δίδεται σ' αυτήν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. pantws egw otan to diavasa (sth dhmotikh) sto sxoleio apo periergeia, me synepeire toso poly poy ksexasthka kai emeina mesa sto dialhmma. opote isws de ftaiei panta to systhma alla kai o ekpaideytikos...alla sth sygkekrimenh periptvsh exei na kanei me ton syglonistiko syggrafea (kai oti goystara kai ligo to kathhghth!) kai EGW THA SE BATHMOLOGHSW KAI THA SOY VALW 20!!!! xo,xo!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και δεν έκανα αναφορά στην άλλη μεγάλη πληγή του ελληνικού σχολείου, τα αρχαία ελληνικά.. Αναλαμβάνω την προσωπική ευθύνη που μου αναλογεί αλλά όπως και να'χει μένω με το παράπονο ρε γαμώτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή