Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Amador (2010)







Παίρνοντας στα χέρια μου το πρόγραμμα από τις Νύχτες πρεμιέρας ήξερα πως και φέτος δεν θα κατάφερνα να δω όσες ταινίες θα ήθελα, είναι παράξενος μήνας ο Σεπτέμβρης για μένα συνήθως. Καθώς το ξεφύλλιζα λοιπόν το μάτι μου έπεσε σε ένα γνωστό όνομα, Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα, σκηνοθέτη του εξαιρετικού "Δευτέρες με λιακάδα" (Lunes al sol, 2002), με τον Χαβιέ Μπαρδέμ σχεδόν άγνωστο τότε.

Για μένα ο Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα είναι ο Ισπανός Κεν Λόουτς, πολιτικό σινεμά, όχι όμως έντονα στρατευμένο. Ταινίες που στηρίζονται στο σενάριο και στις ανθρώπινες ερμηνείες, η σκηνοθεσία δεν καλύπτει αλλά αναδεικνύει την ιστορία. Γλυκόπικρες όπως η ίδια η ζωή, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως πρόκειται για ντοκιμαντέρ.

Η Γιολάντα είναι μετανάστρια στην Ισπανία, η χώρα της δεν βρέχεται από την θάλασσα. Διέσχισε τον Ατλαντικό με όνειρα και υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή, ο άντρας της ασχολείται με το εμπόριο λουλουδιών, εικόνα οικεία και στα μέρη μας, φανάρια,μπαρ, γιορτές. Τα λουλούδια είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής, στα βαφτίσια πάνε λουλούδια, στις κηδείες επίσης και στο ενδιάμεσο ο κόσμος δεν σταματά να κάνει έρωτα... Προσπάθησε να ξεφύγει, δεν τα κατάφερε, η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα σχεδιάζουμε. Για να ενισχύσει το οικογενειακό εισόδημα αναλαμβάνει την φύλαξη ενός ηλικιωμένου του Αμαδόρ, με τον οποίο θα αναπτύξουν μια ιδιαίτερη σχέση.

Το βλέμμα της και μόνο σε κάνει να θες να κλάψεις. Η Γιολάντα και ο Αμαδόρ πλαισιώνονται από εξαιρετικά καλοδουλεμένους δεύτερους ρόλους. Το σενάριο σφιχτό και ρεαλιστικό. Δεν επιδιώκει να προκαλέσει την λύπηση του θεατή, είναι πολύ σημαντικό αυτό.

Μπορεί η κρίση να έγινε της μόδας τα τελευταία χρόνια, όμως υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πάντα ζούσαν σε κρίση, σε αυτούς αφιέρωσε την ταινία ο σκηνοθέτης προλογίζοντας την ταινία.

Μου θύμησε το σχεδόν σύγχρονο Biutiful του Ινιάριτου, το οποίο όμως ήταν πολύ πιο σκληρό, δράμα 100% χωρίς καμία αχτίδα φωτός, αντίθετα με το Αμαδόρ το οποίο ήταν πιο ρεαλιστικό και περιείχε και στιγμές γέλιου.

Το ευχάριστο είναι πως, όπως ανακοινώθηκε κατά την παρουσίαση του σκηνοθέτη, βρήκε διανομή στις ελληνικές αίθουσες αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο που θα έχει στα ελληνικά. Να έχετε το νου σας για να μην χάσετε αυτή την ταινία παρακαλώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου