Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Η Γραμμή του ορίζοντος - Χρήστος Βακαλόπουλος

Όσο και αν έχει διαβάσει κάποιος, όσο μεγάλη εμπειρία και αν πιστεύει ότι έχει, δεν θα πάψει ποτέ να τον περιμένει μια έκπληξη κρυμμένη στο επόμενο βιβλίο. Τί και αν χάθηκε η μαγεία των πρώτων πρώτων αναγνωσμάτων; Πάντα θα βρίσκεται, από το πουθενά θαρρείς, αντιμέτωπος με την εμπειρία της ανάγνωσης ενός ακόμη εξαιρετικού βιβλίου, της επαφής με τον κόσμο ενός ακόμα συγγραφέα.


Η Ρέα αποφασίζει να εγκαταλείψει τον Γιάννη. Μαζί με αυτόν εγκαταλείπει και την Αθήνα, όπως πριν λίγα χρόνια εγκατέλειψε την Κυψέλη για τα βόρεια προάστια και ας είχε ορκιστεί το αντίθετο. Φεύγει λοιπόν για την Πάτμο. Καλοκαίρι. Χωρίς να εξηγήσει σε κανέναν τίποτα, ούτε καν στις φίλες της.

Αυτή είναι η ιστορία μέσες άκρες και μπορώ να σας την διηγηθώ, θα μπορούσα να προσθέσω πολλές ακόμα λεπτομέριες αλλά και πάλι θα έπρεπε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο.
Εξηγούμαι : δεν είναι η υπόθεση που χαρακτηρίζει το βιβλίο αλλά ο τρόπος με τον οποίο μας την διηγείται ο Χρήστος Βακαλόπουλος. Και ίσως να ξενίσουν κάποιον οι πρώτες σελίδες αλλά είμαι σίγουρος πως δεν θα αργήσει να παρασυρθεί.

Δημιουργία μορφής, πρόζα με προσωπικότατο στυλ. Η " σπειροειδής" παράθεση της ιστορίας δίνει στην Γραμμή του ορίζοντος μια εσωτερικότητα οικεία, δίνει επίσης την χρονική διάσταση την απαραίτητη ώστε ο συγγραφέας να επιτύχει την ομαλή ένταξη της Ιστορίας.


"...Κάποτε υπήρχε ελάχιστο παρόν, όσο ακριβώς χρειαζόταν ώστε να μην ξεχνιέται η μέρα, να μην λυγίζει κάτω από το βάρος των αιώνων. Τότε ήταν συμπαθητικό το παρόν, ήταν ντροπαλό, άκουγε τους μεγαλύτερους του, περίμενε την σειρά του, δεν έβγαζε γλώσσα, δεν κρατούσε κακία, έλεγε τον πόνο του. Τότε ήταν τρυφερό το παρόν γιατί είχε καεί η γούνα του από τον έρωτα. Είχε αποφασίσει να είναι ευγενικό, να στέκεται στην άκρη και να παρατηρεί, να μην προδίδει έτσι εύκολα τα βάσανά του να μην διεκδικεί έτσι εύκολα τα δικαιώματά του, να μην χτυπάει το ποδαράκι του στο πάτωμα, να μην μουτρώνει, να μην κακολογεί, να μην γκρινιάζει."

Οι δικές μου λέξεις, καθώς ξαναδιαβάζω την ανάρτηση, φαντάζουν στα μάτια μου τόσο φτωχές. Θα σταματήσω εδώ λοιπόν αφού πρώτα ευχαριστήσω τον Γ. που μου το πρότεινε.

Εκδόσεις της Εστίας.

5 σχόλια:

  1. Θελοντας να κανω μια αναρτηση για τον Χρηστο Βακαλοπουλο, εκανα μια αναζητηση στο Google και μ'εβγαλε σε σενα.
    Γραφεις αυτα που ηθελα να πω για ενα απο τα πεντε αγαπημενα μου βιβλια και τωρα εγω δεν χρειαζεται να πω τιποτα.
    Σ'ευχαριστω και συμφωνω απολυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ τόσο για τα καλά σου λόγια. Ίσως να έκανες και εσύ μια ανάρτηση, ίσως έτσι κάποιος έρθει σε επαφή με αυτό το υπέροχο βιβλίο.. Από στόμα σε στόμα για την πολιτιστική αντεπίθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία, το έγραψες!<< Από στόμα σε στόμα για την πολιτιστική (ή πολιτισμική αντεπίθεση). Αυτό το βιβλίο είναι κειμήλιο ενός πολιτισμού που δεν είναι κοινός σε όλους τους κατοίκους της χώρας που ζούμε.

      Διαγραφή
  3. Πράγματι, εξαιρετικός τρόπος γραφής! όπως και η αισθητική σου ανάλυση ΝΟ14ΜΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι, εξαιρετικός τρόπος γραφής! όπως και η αισθητική σου ανάλυση ΝΟ14ΜΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή