Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Στο café της χαμένης νιότης - Πατρίκ Μοντιανό

" Από τις δύο εισόδους του café, εκείνη χρησιμοποιούσε πάντα την πιο στενή, αυτήν που λέγαμε πόρτα του ίσκιου. Διάλεγε το ίδιο τραπέζι, στο βάθος της μικρής αίθουσας. Τον πρώτο καιρό δεν μιλούσε σε κανέναν, αργότερα γνωρίστηκε με τους θαμώνες του Condé που οι περισσότεροι ήταν στην ηλικία μας, κάπου ανάμεσα στα δεκαεννιά και στα είκοσι πέντε. Κάπου κάπου καθόταν στο τραπέζι τους, πιο συχνά, όμως, έμενε πιστή στη θέση της, στο βάθος."


Παρίσι δεκαετία του '60. Ο ποταμός αποτελεί ένα σύνορο, τύποι μποέμ, φοιτητές και νεολαίοι, θαμώνες των Café, εικόνα θολή από τον καπνό των τσιγάρων, αλκοόλ και συζητήσεις επί παντός επιστητού, πάθος και παραίτηση. Η φωτογραφία θα ήταν σίγουρα ασπρόμαυρη αν επρόκειτο για φιλμ, ασπρό και μαύρο όπως οι αναμνήσεις. Στα 62 του χρόνια ο Μοντιανό γράφει ένα βιβλίο για την χαμένη νιότη, με επίκεντρο ένα από τα δεκάδες café, σήμα κατατεθέν της γαλλικής πρωτεύουσας και πρωταγωνίστρια την Λουκί. Ποια είναι όμως η Λουκί; Σε αυτό το σπονδυλωτό μυθιστόρημα ο συγγραφέας καλεί ανθρώπους που την γνώρισαν για λίγο ή περισσότερο να μιλήσουν για εκείνη, για την οποία το μόνο που γνωρίζουμε είναι το ψευδώνυμο που της δόθηκε από κάποιον θαμώνα του Condé, κάποια βραδιά.

Η κινούμενη εικόνα διαδέχεται τα καρέ από φωτογραφίες, το voice over κυριαρχεί του άμεσου διαλόγου και υποβάλλει. Το εύρημα του συγγραφέα είναι έξυπνο και έως ένα βαθμό λειτουργεί. Αυτή η διαρκής περικύκλωση της Λουκί, τα νήματα που χαλαρώνουν, απομακρύνονται για να σφίξουν ξανά πλησιάζοντας, δημιουργούν μια ένταση, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται οι "πληροφοριοδότες" είναι αρκετά ενδιαφέρων, το Παρίσι στέκει όλο και πιο φλου στο βάθος της φωτογραφίας όσο ο φακός εστιάζει στην Λουκί, όλα δείχνουν φλου καθώς ο φακός εστιάζει στην Λουκί.

Οι μέρες από το πέρας της ανάγνωσης περνούν, οι λεπτομέρειες εντός μου ξεθωριάζουν αλλά η Λουκί στέκει, όπως η κοπέλα στην φωτογραφία του εξώφυλλου, σε ένα τραπέζι στο Condé καπνίζοντας και κοιτάζοντας ευθεία μπροστά...


Ο Πατρίκ Μοντιανό γεννήθηκε το 1945 στο Boulogne-Billancourt. Ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο από το 1967. Έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία για το έργο του. Έχει γράψει τα σενάρια για τις ταινίες του Λουί Μαλ Lacombe Lucien και του Ζ.-Π. Ραπενώ Γοητευτικοί ταξιδιώτες.


Μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης.
Εκδόσεις Πόλις.


5 σχόλια:

  1. Off topic αλλά διαβάζεις με απίστευτους ρυθμούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση που μου άφησε ο Μοντιανό σ' αυτό του το τόσο ατμοσφαιρικό βιβλίο.
    Η νοσταλγική περιπλάνηση στα στέκια του Παρισιού, όπου κυκλοφορούσε η μυστηριώδης Λουκί μοιάζει με ταξίδι στη μνήμη και τις αναμνήσεις της νιότης του.

    Υ.Γ. Χαίρομαι τόσο για την εξαιρετική επιλογή σας.

    κ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @snowball Σε ευχαριστώ για το κομπλιμέντο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @κ.κ. Η αλήθεια είναι πως η επιλογή μου στηρίχτηκε αρκετά στον παράγοντα τύχη, έχεις διαβάσει κάτι άλλο δικό του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο του Μοντιανό.
    Ξέρω όμως ότι "Η μικρή Μπιζού" εκδ. Πόλις είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα του ίδιου και σκοπεύω να το διαβάσω σύντομα.
    Κι αυτό μιλάει για το Παρίσι και, ποιος έχει κάνει τη μετάφραση;
    Φυσικά ο Αχιλλέας Κυριακίδης πάλι.
    Αν αυτό δεν είναι εγγύηση, αν αυτό δεν σημαίνει κάτι, τότε τι να πω κι εγώ...

    κ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή