Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Ο κλέφτης της νοσταλγίας - Hervé Le Tellier









Ένα χρονογράφημα, στη γαστρονομική σελίδα γαλλικού περιοδικού, θα πυροδοτήσει μία σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα. Ο συντάκτης της στήλης επινοεί ένα χαρακτήρα και ντύνει τις συνταγές για ζυμαρικά με αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια του ήρωα στην Ιταλία, όταν η μητέρα του τον άφηνε στη Σουζάνα για να τον προσέχει και εκείνος δίπλα της γνώρισε τη μαγεία της επιλογής του κατάλληλου ζυμαρικού και της παρασκευής της σάλτσας. Υπογράφει ως Τζιοβάνι ντ' Αρέτσο. Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία της πρώτης συνταγής, λαμβάνει στη διεύθυνση της εφημερίδας ένα γράμμα από τη Φλωρεντία, με υπογραφή Τζιοβάνι ντ' Αρέτσο. Το δεύτερο χρονογράφημα θα ακολουθήσει μια δεύτερη επιστολή. Ο συντάκτης της στήλης επιθυμεί διακαώς να απαντήσει, οι επιστολές όμως δε φέρουν τη διεύθυνση του αποστολέα και έτσι θα αναγκαστεί να αναζητήσει τον Τζιοβάνι ντ' Αρέτσο στον τηλεφωνικό κατάλογο της Φλωρεντίας. Η αναζήτηση θα δείξει τρεις καταχωρήσεις με το όνομα αυτό. Θα στείλει το ίδιο γράμμα και στους τρεις ελπίζοντας ανάμεσά τους να βρίσκεται και ο ιδιόρρυθμος αναγνώστης της στήλης του.

Άπαξ και ο Λε Τελιέ εντόπισε το αφηγηματικό εύρημα η συνέχεια υπάκουσε πειθήνια στη φαντασία του. Άνθρωποι που δε γνωρίζονται αλληλογραφούν και μοιράζονται μυστικά και αναμνήσεις, οι ζωές τους πλησιάζουν και σε κάποια σημεία αλληλοκαθορίζονται. Η περιέργεια οδηγεί σε μονοπάτια σκοτεινά. Τα ζυμαρικά παραμένουν σταθερά ως βάση του πιάτου, η σάλτσα είναι αυτή που διαφέρει. Ο επιστολικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος εξυπηρετεί την ιδέα του συγγραφέα και δημιουργεί την απαραίτητη ένταση στον αναγνώστη καθώς οι επιστολογράφοι εναλλάσσονται.Τίποτα δεν είναι απλό και δεδομένο στο σύμπαν του Γάλλου συγγραφέα, εκτός από τη δέσμευσή του σε κάποιες αρχές, κυρίως ως προς τη δομή. Είναι η προσωπική δέσμευση που αναδεικνύει τη φαντασία.

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του Λε Τελιέ (είχε προηγηθεί η συλλογή διηγημάτων, Sonates de bar) που κυκλοφόρησε το 1992 χρονιά κατά την οποία έγινε μέλος του OULIPO (Εργαστήριο Δυνητικής Λογοτεχνίας), ομάδας που ιδρύθηκε το 1960 από τον Raymond Queneau και τον Francois Le Lionnais. Ντεμπούτο χαρακτηριστικό της μετέπειτα εξέλιξης του συγγραφέα. Η αλήθεια είναι πως δε μπόρεσα να εντοπίσω το μαθηματικό μοντέλο (αν όντως υπάρχει) πάνω στο οποίο πατά το μυθιστόρημα, τα μαθηματικά άλλωστε δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο. Η προφανής παρουσία μαθηματικών εντοπίζεται στην έρευνα γύρω από τον πίνακα, ο Γάμος της Κανά, ο οποίος εικάζεται πως περιέχει κωδικοποιημένο μήνυμα σχετικά με κάποιον κρυμμένο θησαυρό. Ναι, ξέχασα να σας πω παραπάνω πως ανάμεσα σε όλα εκείνα που αφειδώς γέννησε η φαντασία του Λε Τελιέ υπάρχει και ένα μεσαιωνικό μυστήριο!

Ο Κλέφτης της Νοσταλγίας είναι ένα υπέροχο βιβλίο!

Το Λε Τελιέ τον γνώρισα μέσα από το μυθιστόρημά του Αρκετά μιλήσαμε γι' αγάπη.


Μετάφραση   Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδόσεις Opera

2 σχόλια: