Ψηλά πάνω από τον κόσμο - Paul Bowles

Φλέρταρα για καιρό με την ιδέα να διαβάσω κάτι ακόμα του Πωλ Μπόουλς. Πέρυσι το καλοκαίρι το Τσάι στη Σαχάρα αποτέλεσε την πρώτη επαφή με το έργο του. Οι ταξιδιώτες ήρωες και η ανατομική ικανότητα του συγγραφέα στην ανάδειξη των σχέσεων, η ατμόσφαιρα και μια αίσθηση τρόμου να αιωρείται διαρκώς· σε αυτά προσέβλεπα. Η ταινία της Σάρα Ντράιβερ, You are not I, βασισμένη σε ένα διήγημά του, ήταν -εκ του αποτελέσματος- η πλέον αναπάντεχη κινηματογραφική έκπληξη της περασμένης χρονιάς, άλλωστε στην επιστροφή από το σινεμά τράβηξα το βιβλίο από το ράφι των αδιάβαστων και το τοποθέτησα κοντά μου, δίπλα στον υπολογιστή. Όλο το ανέβαλα όμως. Μέχρι τη στιγμή που διάβασα το Ουτς του Μπρους Τσάτουιν και ένιωσα το νήμα να απλώνεται καθαρό και μετέωρο.

Οι Σλέιντ κάθισαν για το πρωινό τους πιο πολύ κοιμισμένοι παρά ξύπνιοι. Το πλοίο είχε δέσει· το είχαν ακούσει να σφυρίζει πένθιμα όταν έφτασα στα ανοιχτά του λιμανιού, κάποια σκοτεινή ώρα στη διάρκεια της νύχτας. Τώρα, το μόνο που έμενε ήταν να επιβιβαστούν μαζί με τις αποσκευές τους.

Ο δόκτωρ Σλέιντ και η νεαρή σύζυγός του ταξιδεύουν στη Λατινική Αμερική, χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο, δύο περιπλανώμενοι με οικονομική άνεση, φτάνουν σε μια πόλη, που δεν κατονομάζεται, χτισμένη σε μεγάλο υψόμετρο, κατάκοποι από το όλο εναλλαγές μεταφορικών μέσων ταξίδι τους, εμποτισμένοι από τη ζάλη του άστατου ύπνου, της αλλαγής καταλύματος και της πρόχειρης διατροφής. Βολεύονται σε δύο χωριστά δωμάτια, πάντα χρησιμοποιούν δύο χωριστά δωμάτια στο ταξίδι τους αν και ζευγάρι, και προσπαθούν να συνηθίσουν την ακίνητη γη κάτω από τα πόδια τους, να διαλύσουν την ομίχλη που τους δυσκολεύει. Στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου εκείνη θα γνωρίσει έναν παράξενο νεαρό, ευγενή και καλλιεργημένο, τον Βέρο, ο οποίος επιτυγχάνει αμοχθυτί να της επιβληθεί ως ξεναγός και οικοδεσπότης. Το πολυτελές διαμέρισμά του, και ιδιαιτέρως το τεράστιο μπαλκόνι με την εντυπωσιακή θέα, που δεσπόζει ψηλά πάνω από τον κόσμο, αποτελεί το επιστέγασμα της γοητείας που της ασκεί, το ιδανικό σκηνικό της αποπλάνησης. Ο Βέρο, απευθυνόμενος κάποια στιγμή στους Σλέιντ, θα πει: Δεν είναι αυτό ακριβώς που νομίζετε.

Ο Μπόουλς βυθίζει με μαεστρία τον αναγνώστη στο σκοτάδι της ιστορίας του, χτίζει τον τρόμο αργά και σταθερά, φέρνοντας στη σκηνή τους ήρωές του, με την αφέλειά τους και την υστεροβουλία τους, αναδεικνύει την προβληματική των σχέσεων και την ανθρώπινη αδυναμία μπροστά στο τυχαίο. Ο εξωτισμός της Λατινικής Αμερικής, εκείνο το άγνωστο που γοήτευσε τους Σλέιντ και τους οδήγησε στο ταξίδι αυτό, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μυθιστορήματος. Ο Μπόουλς, πολυταξιδεμένος ο ίδιος, είναι δεινός παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης, ικανότητα που επιτυγχάνει να τη μεταδώσει στο χαρτί. Κατά την ανάγνωση ένιωσα τη συγγένεια του συγκεκριμένου έργου με τρία άλλα μυθιστορήματα, τα οποία επίσης διαδραματίζονται στη Λατινική Αμερική με ήρωες ξένους, που για τον έναν ή τον άλλο λόγο βρέθηκαν εκεί: Οι θεατρίνοι του Γκρην, Κάτω από το ηφαίστειο του Λόουρι και Μεθυσμένο ημερολόγιο του Τόμσον.

Με το πέρας της ανάγνωσης, οι αναγνωστικές προσδοκίες μου ικανοποιήθηκαν, γεγονός μάλλον σπάνιο.  

Μετάφραση Χίλντα Παπαδημητρίου
Εκδόσεις Απόπειρα