Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017
Moonlight (2016)
Καμιά φορά -συνήθως δηλαδή- αυτοπαγιδεύομαι σε προκαταλήψεις, στηριζόμενες μάλλον στο ένστικτο παρά σε κάποιο απτό στοιχείο. Έτσι, υπάρχουν ταινίες και βιβλία που δεν τους δίνω εύκολα μια ευκαιρία. Τώρα που το σκέφτομαι μια τέτοια λίστα θα είχε ενδιαφέρον. Κάποιες φορές -ελάχιστες μάλλον- κάνω ένα βήμα πίσω και λέω: εντάξει, μπορείς να δώσεις μια ευκαιρία. Κάποτε δικαιώνομαι, έτσι και αλλιώς δικαιώνομαι, είτε δω κάτι υπέροχο, είτε όχι, αλλάζει μόνο το σχόλιο: ευτυχώς που δεν με άκουσα, ή: καλά έλεγα εγώ.
Αυτό συνέβη και με το Moonlight. Σε μια εβδομάδα που τίποτα δεν μου κινούσε το ενδιαφέρον κινηματογραφικά είπα να δώσω την ευκαιρία σε μια ταινία που πίστευα ότι δεν θα ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Έτσι, χωρίς προσδοκίες, οι εκπλήξεις συχνά αιφνιδιάζουν.
Ένας νεαρός μαύρος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του και τον δρόμο του σε μια δύσκολη γειτονιά του Μαϊάμι.
Το κλισέ της ιστορίας, η γνωστή και χιλιοειπωμένη ιστορία ενός μαύρου σε κάποιο μητροπολιτικό προάστιο, ήταν αυτό που αρχικά με απώθησε αλλά τελικά με έπεισε να φτάσω ως την αίθουσα. Διάγω, βλέπετε, την περίοδο που εκτιμώ το κλισέ και τη χρήση του, τόσο στον κινηματογράφο όσο και στη λογοτεχνία. Ως προς το κλισέ όλα καλά. Εκείνο όμως που σίγουρα δεν ανέχομαι, εδώ και χρόνια, είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός, και στο Moonlight δεν έλειπε κανένα συστατικό συναισθηματικού εκβιασμού. Ψέματα έλειπαν δύο: η αναπηρία και ο Εβραίος ήρωας. Όμως μια στιγμή, τον ήρωα τον λένε Σάιρον. Χμ. Κατά τα λοιπά: μικρό παιδί, μονογονεϊκή οικογένεια, ναρκωτικά, φτώχεια, ενδοσχολικός εκφοβισμός, ομοφυλοφιλία. Πώς να μην συγκινηθεί κανείς; Πώς να πει: έλα μωρέ τώρα.
Και ό,τι έλειπε από το σενάριο ο σκηνοθέτης προσπάθησε να το δώσει στυλιζάροντας τη φωτογραφία και τη σκηνοθεσία με φλου πλάνα και αντισυμβατικές λήψεις, θυμίζοντας κάποιες στιγμές ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως όλη αυτή η απόπειρα προσέδιδε κάποιο ενδιαφέρον στην παρακολούθηση της ταινίας, χορταίνοντας το μάτι, αλλά αδυνατώντας να της προσδώσει νόημα, περιτύλιγμα πολυτελείας για ένα -τουλάχιστον- αδιάφορο προϊόν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου