Με καχυποψία πλησίασα το ταμείο κρατώντας στα χέρια μου την συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων, ας όψεται που επρόκειτο για πρόταση προσώπου του οποίου το γούστο εκτιμώ όλο και περισσότερο. Η άποψη μου για τα διηγήματα (όπως και για τις ταινίες μικρού μήκους) είναι πως δεν σου δίνουν τον κατάλληλο χώρο και χρόνο για να προλάβεις να χωρέσεις στην ιστορία τους. Προφανώς υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά σπάνια τολμώ να κάνω από μόνος μου το βήμα.
Το κατατοπιστικό και όμορφο επίμετρο που επιμελήθηκε ο ίδιος ο συγγραφέας για τις ανάγκες της συγκεκριμένης έκδοσης μου επιβεβαίωσε την υποψία ότι τα τέσσερα διηγήματα, αν και κυκλοφόρησαν αυτόνομα, με πάνω από δέκα χρόνια απόσταση του πρώτου από το τελευταίο, διέπονται εντούτοις από κοινούς θεματικούς άξονες και βασίστηκαν σε συγκεκριμένες συγγραφικές επιδιώξεις. Δεν έχει νόημα να παραθέσω περισσότερες πληροφορίες επ'αυτού, ο ίδιος ο συγγραφέας στο επίμετρο δίνει αρκετές λεπτομέριες σχετικά.
Επομένως η απόφαση για την επανέκδοση των τεσσάρων αυτών διηγημάτων με την μορφή συλλογής, μόνο ως εύστοχη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Στο πρώτο διήγημα, Επίσκοπος ή ο Μοναδικός χάρτης, ο ήρωας βρίσκεται σε μια περιοχή η οποία δεν υπάρχει στον χάρτη που κρατά στα χέρια του, εκεί βρίσκεται ένα σπίτι το οποίο και θα χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο στην καθημερινή προσπάθεια για την έξοδό του.
Στο δεύτερο, οι Δύο μισοί, εγκλωβισμένος σε ένα δάσος, θα συναντηθεί με έναν κυνηγό. Δίπλα στην φωτιά και υπό των φόβο των άγριων ζώων, θα του διηγηθεί την ιστορία της ζωής του.
Στον Τρικέφαλο, ο ήρωας δουλεύει με τον πατέρα του στο ίδιο καϊκι. Μια μέρα θα γίνει κοινωνός του οικογενειακού μυστικού των τριδύμων από το οποίο ο πατέρας του προσπάθησε μάταια να τον προστατεύσει.
Στο τελευταίο διήγημα, Οι Τέσσερις κήποι, έχουμε την ιστορία ενός φαροφύλακα, ο οποίος ζούσε για πολλά χρόνια μόνος του, μετά τον θάνατο του πατέρα του, σε μια βραχονησίδα, όχι μακρυά από το επόμενο λιμάνι. Μια μέρα μετά από έντονη κακοκαιρία μια βάρκα με τέσσερις επιβάτες θα βρεθεί στον απάνεμο κολπίσκο. Εκείνοι θα αποφασίσουν να περάσουν κάποιες μέρες εκεί. Ανάμεσα τους και μία γυναίκα, η Ελεωνόρα, την οποία και θα αγαπήσει εκείνος.
Τέσσερα ιδιαίτερα διηγήματα τα οποία και σας προτείνω χωρίς κανέναν δισταγμό να διαβάσετε. Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη και όπως ήδη έγραψα πιο πάνω περιέχει και επίμετρο από τον ίδιο τον Αριστείδη Αντονά. Ελπίζω αυτή μου την εμπειρία να καταφέρω να την αξιοποιήσω για να ξεπεράσω το θέμα που έχω με την μικρή φόρμα.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα:
Ο Αριστείδης Αντονάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Αποφοίτησε από το τμήμα αρχιτεκτώνων του ΕΜΠ πριν λάβει τον τίτλο του διδάκτορα φιλοσοφίας από το πανεπιστήμιο Nanterre, στο Παρίσι.
Βιβλία του
Ο επίσκοπος, 1988, εκδόσεις Μαύρο Μουσείο
Οι τέσσερις κήποι, 1989, εκδόσεις Μαύρο Μουσείο
Οι δυο μισοί, 1995, εκδόσεις Στιγμή
Ο Τρικέφαλος, 2001, εκδόσεις Στιγμή
Ο φλογοκρύπτης, 2003, εκδόσεις Άγρα
Ο χειριστής, 2006, εκδόσεις Άγρα
Οι αριθμοί, 2008, εκδόσεις Άγρα
Η τραγουδίστρια και η πολυθρόνα, 2009, εκδόσεις Άγρα
Τα κτίσματα, 2010, εκδόσεις Άγρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου