Ο Χάρτης και η Επικράτεια - Μισέλ Ουέλμπεκ

Βεράντα, παραλία, βουνό, ποτάμι.
Δεν ξέρω γιατί νιώθω την ανάγκη να αναφέρω τα μέρη, ίσως "φταίει" η καλοκαιρινή διάθεση, ίσως ο τίτλος του καινούργιου μυθιστορήματος του Μισέλ Ουέλμπεκ.
Ο Γάλλος συγγραφέας στέλνει αναγνώστες και κριτικούς στα άκρα, δεν υπάρχει "απλώς μου άρεσε" όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την πένα του, αν και πιστεύω πως όλες οι ενστάσεις έχουν να κάνουν με το άτομό του και όχι με το έργο του εκτός ίσως από την λεζάντα του υπερτιμημένου. Σεξιστής, ρατσιστής, ομοφοβικός, εγωπαθής και πολλά άλλα παρεμφερή επίθετα συνοδεύουν τα σχόλια του απέναντι στρατοπέδου. Εγώ τον γουστάρω και αδιαφορώ για τον άνθρωπο Μισέλ επιλέγοντας να επικεντρωθώ στο παραγόμενο αποτέλεσμα. Ας αφήσουμε λοιπόν το κουτσομπολιό και τα τερτίπια του μάρκετινκ και ας μιλήσουμε για λογοτεχνία διάβολε!

Στις πρώτες τριάντα σελίδες πρόλαβα να απογοητευτώ, βιάστηκα και το ξέρω, καμιά φορά είναι καλό να είσαι ψυχαναγκαστικός και να μην μπορείς να παρατήσεις ανάγνωσμα. Πίστεψα πως με το προηγούμενο βιβλίο του " Η δυνατότητα ενός νησιού" είχε φτάσει στο πικ του, βιβλίο που με σημάδευσε, πάνε τώρα κάποια χρόνια, όμως όχι. Ο Μισέλ Ουέλμπεκ είναι ακόμα ένας ικανότατος συγγραφέας, δεν ξέρω αν είναι το τρομερό παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας και δεν θα μπω στην διαδικασία αυτή, ξέρω όμως πως με λαχτάρα περιμένω ήδη κάποια είδηση σχετικά με κάποιο μελλοντικό του πόνημα.


"Μπορεί κανείς να δουλεύει μοναχικά για χρόνια, μάλιστα, για να λέμε την αλήθεια, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να δουλεύει κανείς. Πάντοτε όμως φτάνει η στιγμή που νιώθουμε την ανάγκη να δείξουμε την δουλειά μας στον κόσμο, όχι τόσο για να συγκεντρώσουμε τις κριτικές του, αλλά περισσότερο για να βεβαιωθούμε εμείς οι ίδιοι για την ύπαρξη αυτής της δουλειάς, ακόμα και για την ίδια μας την ύπαρξη. Για το κοινωνικό ον η ατομικότητα δεν είναι παρά μια βραχείας διάρκειας μυθοπλασία."

Αστυνομική βιογραφία με έντονα δοκιμιακά στοιχεία, έτσι θα περιέγραφα το είδος στο οποίο ανήκει ο Χάρτης και η επικράτεια. Η φωτογραφία, η ζωγραφική, η συγγραφή. Ο θάνατος, το έγκλημα, ο πλούτος. Η μοναξιά του καλλιτέχνη και τα φώτα της δημοσιότητας. Το σπίτι που ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια. Ο τόπος και η εμμονή. Ο χάρτης και η επικράτεια.

Εκδόσεις βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Μετάφραση Σιπητάνου Λίνα.

Υ.Γ. Βιβλία παραλίας για μένα δεν υπάρχουν, υπάρχουν καλά και κακά βιβλία. Υπάρχουν και νήματα που μας οδηγούν σε αυτά.