Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Μέντιουμ - Γιώργος Συμπάρδης




Το τελευταίο μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη, Υπόσχεση γάμου, επαινέθηκε από το σύνολο των κριτικών. Ο Πατριάρχης Φώτιος στο Βιβλιοκαφέ και ο Librofilo είχαν όμως εντελώς διαφορετική άποψη. Η διαμάχη αυτή αποτέλεσε αφορμή για συζήτηση με τον Γ. ο οποίος μου υπέδειξε να διαβάσω το πρώτο μυθιστόρημα του γεννημένου στην Ελευσίνα συγγραφέα, Μέντιουμ. Και επειδή τη γνώμη ορισμένων ανθρώπων τη θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντική δεν παρέλειψα να το προμηθευτώ.

 Ανάγνωση που σχεδόν διαδέχτηκε εκείνη της Μηχανής του Αλέξανδρου Κοτζιά με συνέπεια η συγγένεια μεταξύ των δύο να καταστεί άμεσα ορατή. Όχι πως είναι απαραίτητα κακή η ύπαρξη συγγένειας.

Η ηρωίδα θα έρθει, από το χωριό της στη Βοιωτία, στην Αθήνα όπου μένει η παντρεμένη μικρότερη αδερφή της. Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και η ζωή στην πρωτεύουσα είναι αφόρητη λόγω της ζέστης. Είναι 29 χρονών αλλά θεωρείται (σχεδόν) γεροντοκόρη. Η πρόφαση για την κάθοδό της στην Αθήνα έχει να κάνει με την προχωρημένη εγκυμοσύνη της Αλεξάνδρας. Το ζευγάρι μένει σε μια μονοκατοικία στο Περιστέρι και μοιράζεται κοινή αυλή με τους ιδιοκτήτες. Ο Άγγελος, γιος των ιδιοκτητών, σπουδάζει ιατρική αλλά στον ελεύθερο χρόνο του είναι υποχρεωμένος να δουλεύει. Είναι αρκετά νεότερός της, εκείνη τον ερωτεύεται.

Ο Συμπάρδης τοποθετεί στο μικροσκόπιο του το μικροαστισμό. Δεν επιθυμεί όμως μήτε να καθαρίσει την εικόνα μήτε να πλησιάσει πιο κοντά. Από την κεντρική ιστορία ξεπροβάλουν παρακλάδια τα οποία όμως δεν ανθίζουν. Οι βασικοί χαρακτήρες δίνονται αρκετά αχνά, κάτι το οποίο πότε ενοχλεί και πότε κινεί το ενδιαφέρον. Κάποιες υπόνοιες για τη σεξουαλικότητα του Άγγελου μένουν να αιωρούνται. Γενικώς περισσότερα είναι εκείνα που εννοούνται παρά εκείνα που λέγονται.

Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει ο συγγραφέας τόσο τους ήρωες όσο και την (κοινότυπη) ιστορία του προσδίδει μία ιδιαίτερη πινελιά στο τελικό αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί καταφέρνει να δημιουργήσει ατμόσφαιρα, η οποία διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη παρά την απουσία κορύφωσης. Βέβαια κάποιος θα μπορούσε να προσεγγίσει τα παραπάνω υπό το πρίσμα της ρηχότητας. Στα πλεονεκτήματα του βιβλίου είναι η κάπως νοσταλγική αποτύπωση της Αθήνας και των διαφόρων γειτονιών και προαστίων.

Ο συγγραφέας δε δείχνει να επιθυμεί την άμεση εμπλοκή του αναγνώστη στην ιστορία, μοιάζει να τον προτιμά εξωτερικό παρατηρητή. Το τελικό αποτέλεσμα αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Χωρίς σε καμία περίπτωση να πρόκειται για κακό βιβλίο εντούτοις δεν καταφέρνει να προσδώσει κάτι το καινούργιο στην ελληνική λογοτεχνία. Διαβάζεται ευχάριστα και γρήγορα. Πολλοί είναι οι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με τον ελληνικό μικροαστισμό. Ο Συμπάρδης, αντίθετα με την πλειοψηφία των συναδέλφων του, δε συμβάλλει στη διαιώνισή του.
  
Εκδόσεις Κέδρος.

2 σχόλια:

  1. τι σημαίνει μικροαστισμός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τον Φεβρουάριο του 2012 από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, όχι από τον Κέδρο.
    Συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσεις τον "Άχρηστο Δημήτρη", το καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, από τα τρία που έχει γράψει, μυθιστόρημα του Συμπάρδη. Και αυτό από το Μεταίχμιο κυκλοφορεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή