Στο ετήσιο παζάρι βιβλίου στην πλατεία Κλαυθμώνος μπορεί κάποιος να βρει πολλά διαμαντάκια που δεν είχαν την τύχη ( ή ίσως το μάρκετινγκ) με το μέρος τους κατά την παραμονή τους στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Νόμιζα ότι στην ανακάλυψή τους παίζουν ρόλο η γνώση και η τύχη αυτού που αναζητά, αλλά τελικά μπορεί κάποιος να ανακαλύψει θησαυρό και κατά λάθος. Τώρα αν το λάθος είναι μέρος της τύχης είναι μια άλλη συζήτηση, κάπως μεταφυσική.
Ενώ, λοιπόν, περιμένω κατάκοπος μετά της πολύωρη βόλτα μου ανάμεσα σε όλους αυτούς τους τίτλους, μέσα στην τεράστια σκηνή, νιώθοντας κάπως αμήχανα με το καλάθι του σούπερ μάρκετ στο χέρι και το ταμείο να είναι ακόμα μακριά, συνεχίζω να χαζεύω τα βιβλία που βρίσκονται αριστερά και δεξιά της τεράστιας ανθρώπινης ουράς. Έξω βρέχει. Η ματιά μου τότε πέφτει στο συγκεκριμένο βιβλίο, ζαλισμένος διαβάζω Τοπόρ αντί για Τυμπόρ και ενθουσιασμένος προσθέτω το Mini-Passeport στο ξέχειλο καλάθι μου.
Ο Τοπόρ, πολυπράγμων Γάλλος καλλιτέχνης, μαζί με τον Jodorowsky και τον Arrabal δημιούργησαν το 1962 το Κίνημα του Πανικού.
Δεν άργησα να συνειδητοποιήσω το λάθος μου. Το βιβλίο απέμεινε στην βιβλιοθήκη εκτός στοίβας, σαν να ήταν δικό του το σφάλμα. Όμως οι μήνες πέρασαν και τα συναισθήματα καταλάγιασαν εντός μου, ευτυχώς.
Ουγγαρία δεκαετία 70.
Το mini passeport ήταν ένα έγγραφο με το οποίο κάποιος μπορούσε να ταξιδέψει στις ακόλουθες χώρες : Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία, Ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία και Ρουμανία. Με την καταβολή ενός φόρου η ισχύς του εγγράφου μπορούσε να συμπεριλάβει και την Γιουγκοσλαβία αλλά ποτέ και σε καμιά περίπτωση την Σοβιετική Ένωση.
Ο Λάζλο νιώθει την ανάγκη να γνωρίσει τον κόσμο, έστω αυτόν που του επιτρέπεται να γνωρίσει. Αποκτά το μικρό διαβατήριο και παίρνει τους δρόμους. Θεωρείται αλήτης, ταξιδεύει με ότο στοπ, κοιμάται όπου βρει, με μικρές κομπίνες βασισμένες στην διαφορά του συναλλάγματος πότε χάνει και πότε κερδίζει. Γνωρίζει κόσμο, ερωτεύεται, μπλέκει με την αστυνομία και την γραφειοκρατία.
Υπήρχαν μπίτνικς στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ; Δεν ξέρω.
Είναι πολύ ενδιαφέρον πάντως να διαβάζεις το ουγγαρέζικο "Στο δρόμο", δεν θεωρώ πως αξίζει να μπω σε μια συζήτηση περί αυθεντικότητας του έργου.
Οι πληροφορίες για τον συγγραφέα είναι ελάχιστες, να φανταστείτε το βικιπαιδεία έχει μόνο μια σελίδα και αυτή στα ουγγαρέζικα..
Ακόμα ένα νήμα προστέθηκε στα ήδη υπάρχοντα, έστω και από λάθος!
Εκδόσεις Στοχαστής.
Μετάφραση Χριστίνα Σταματοπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου