Άκου κυρά μου τι πήρα στο παζάρι

Η πλατεία Κοτζιά είναι μία από τις πιο όμορφες-αφανείς πλατείες του αθηναϊκού κέντρου. Πλήθος κόσμου τη διασχίζει καθημερινά λόγω της στρατηγικής της θέσης, όμως, αντίθετα με ότι συμβαίνει συνήθως στις πλατείες δημαρχείου - όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας-,  λειτουργεί ελάχιστα ως σημείο συνάντησης. Κάποιες εκδηλώσεις και εκθέσεις προσελκύουν αρκετό κόσμο, δίνοντάς της εντονότερα χαρακτηριστικά ενεργού δημόσιου χώρου έστω και περιστασιακά.

Σκεπτόμενος τα παραπάνω παρατηρούσα πλήθος κόσμου να διασχίζει την είσοδο της έκθεσης την προηγούμενη Τρίτη. Ένα μεγάλο ποσοστό όσων εγκατέλειπαν το παζάρι κρατούσε ανά χείρας σακούλες με καινούρια βιβλία, εικόνα πραγματικά όμορφη! Δύο ατάκες από περαστικούς έφτασαν στα αυτιά μου θαρρείς για να με επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Πρώτα, πενηντάρης (ίσως και λίγο μεγαλύτερος) γυρίζει στο φίλο του και έντονα του λέει : "Εγώ; Βιβλία; Εγώ ούτε εφημερίδα δε διαβάζω" φροντίζοντας να ξεκαθαρίσει πως δεν είναι απ' αυτούς που ...διαβάζουν. Λίγα λεπτά αργότερα εξηντάρης άντρας λέει στη σύζυγο πως "όποιος δεν έχει να φάει αγοράζει βιβλία", ατάκα που μάλλον σχετιζόταν με την προηγηθείσα επίσκεψη του ζεύγους στη γειτονική Βαρβάκειο.

Η έκφραση το παζάρι μεταφέρθηκε είναι απόλυτα ακριβής. Μόνο το μέρος άλλαξε, όλα τα άλλα έμειναν σταθερά και αναλλοίωτα. Στην είσοδο υπάρχουν καροτσάκια και καλαθάκια για όποιον ενδιαφέρεται. Ο διάδρομος είναι στο κατάλληλο μέγεθος ώστε να επιτρέπει το ταυτόχρονο οπτικό πέρασμα των τίτλων και από τις δύο μεριές. Τα βιβλία είναι τοποθετημένα ανά εκδοτικό οίκο κάτι που βοηθά ιδιαίτερα. Υπομονή και καλή διάθεση κρίνονται απαραίτητες.

Κάθε χρόνο, επισκέπτομαι το παζάρι με χαμηλές προσδοκίες. Κάθε χρόνο όμως, μετά την επίσκεψη, δηλώνω ενθουσιασμένος! Έτσι και φέτος, πήγα δύο φορές και νομίζω ότι αγόρασα αξιόλογα βιβλία σε συμφέρουσες τιμές. Από τις αγορές μου ξεχωρίζω κυρίως τις εξής:

  - Εκδόσεις Aquarius. Δύο στοίβες με λίγους τίτλους των όμορφων αυτών εκδόσεων με τα ιδιαίτερης αισθητικής εξώφυλλα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην αγοράσω κάποιο.  Η Χ. μου πρότεινε  την Χαμένη γλώσσα των γερανών. Πρόσθεσα και ένα του William Boyd, οι Τοπικές καταιγίδες του οποίου μου δημιούργησαν πρόσφατα ανάμεικτα συναισθήματα. Ο ελληνικός τίτλος: Ένας Άγγλος κάου..μπόι στη Νέα Υόρκη. Ο πρωτότυπος: Stars and Bars! Η ευχή πως κατεβαίνοντας τη στοίβα θα συναντούσα κάποιο βιβλίο του Τομ Ρόμπινς ( ένας ακόμα λόγος που αγαπάμε τις συγκεκριμένες εκδόσεις είναι πως πρώτες γνώρισαν τον Αμερικανό στο ελληνικό κοινό) δεν πραγματοποιήθηκε αλλά δεν πειράζει.

  - Χαβιέρ Μαρίας. Τρία έργα του υπέροχου αυτού συγγραφέα από τις εκδόσεις Σέλας με αποκορύφωμα το πρώτο μέρος της τριλογίας (η οποία κατά τα φαινόμενα θα μείνει ανολοκλήρωτη στα ελληνικά μέχρι νεωτέρας) Το πρόσωπό σου αύριο: Πυρετός και Λόγχη. Επίσης το μυθιστόρημα Αύριο στη μάχη να με σκεφτείς καθώς και η συλλογή διηγημάτων Όταν ήμουν θνητός. Highly recommended!

  - Γκόμπροβιτς, η Πορνογραφία. Σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη. Συγγραφέας που αποτελεί κοινό τόπο στις προτάσεις αρκετών φίλων. Εκδόσεις Ηριδανός.

  - Βιρτζίνια Γουλφ σε μετάφραση Άρη Μπερλή. Στο Φάρο και Κύματα. Στο παζάρι να μη σκέφτεστε πως τα βιβλία που είναι εκεί απέτυχαν. Οι μεταφράσεις του Μπερλή στη Γουλφ αποτελούν σταθμό και δε θέλω να σκέφτομαι πως υπάρχει έστω και το ελάχιστο ενδεχόμενο πολτοποίησης.

  - Η σύμπραξη της Σιλβίνα Οκάμπο με τον Αντόλφο Μπιοϋ Κάσαρες. Όποιος αγαπά μισεί, εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Φίλοι και συνεργάτες του Μπόρχες. Οι τρεις τους συνήθιζαν να συνεργάζονται στενά και να υπογράφουν από κοινού διάφορα έργα. Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μάλλον τη μεγαλύτερη προσδοκία από το φετινό παζάρι.

  - Τα διηγήματα του Λώρενς Ντάρρελ, Προπάντων τα προσχήματα. Ελπίζω να αποτελέσουν σκαλοπάτι προς το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο (το οποίο δεν έχω διαβάσει ακόμα...)

  - Τσάι στη Σαχάρα, Πωλ Μπόουλς. Είναι το τρίτο παζάρι κατά σειρά που το λιγουρεύομαι και ένιωσα πως ήρθε η στιγμή.

  - Ένα από τα μεγάλα αναγνωστικά απωθημένα μου είναι το μνημειώδες έργο του  Ρόμπερτ Μουζίλ, Άνθρωπος χωρίς ιδιότητες. Επειδή όμως ακόμα νιώθω πως δεν είναι η στιγμή να καταπιαστώ μαζί του αλλά επιθυμώντας ταυτόχρονα να έρθω σε επαφή με το συγγραφικό σύμπαν του Μουζίλ προμηθεύτηκα δύο τίτλους. Το Μαγεμένο Σπίτι. Η Γκρίτσα , εκδόσεις Ηριδανός σε μετάφραση Αλέξανδρου Ίσαρη και τα Κατάλοιπα ζωντανού συγγραφέα, εκδόσεις Αλεξάνδρεια.


Συμβουλή πρώτη: Αν έχετε τη δυνατότητα, επιλέξτε απόγευμα καθημερινής, μετά τις επτά επικρατεί ηρεμία που επιτρέπει το νωχελικό περπάτημα δίπλα από τις στοίβες με τα βιβλία.

Συμβουλή δεύτερη: Ιδιαίτερα στην κλασική λογοτεχνία να κινηθείτε με γνώμονα τη μετάφραση και τον εκδοτικό οίκο. Υπάρχουν διαμάντια αλλά και παγίδες στο παζάρι.

Ανάμεσα στους χιλιάδες τίτλους υπήρχαν και βιβλία τα οποία έχω διαβάσει κατά το παρελθόν, τα περισσότερα αγορασμένα στο παζάρι. Μερικοί τίτλοι που είδα φέτος και θα πρότεινα είναι οι εξής (οι τίτλοι οδηγούν στις σχετικές αναρτήσεις):

• Ανταρκτική, Άντζελα Δημητρακάκη (εκδόσεις Οξύ)
• Κίτρινη Βροχή, Χούλιο Γιαμαθάρες (εκδόσεις Σέλας)
• Η Στενή Πύλη, Αντρέ Ζιντ (εκδόσεις  Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος)
• Mini Passeport, Τύμπορ Τάρντος (εκδόσεις Στοχαστή)
• Τι είδε η γυναίκα το Λώτ, Ιωάννα Μπουραζοπούλου (εκδόσεις Καστανιώτη)
• Οι Τεμπέληδες στην εύφορη κοιλάδα, Αλμπέρ Κοσερί (εκδόσεις Χατζηνικολή)
• Τόνιο Κρέγκερ, Τόμας Μαν (εκδόσεις Ύψιλον)
• Το Πάρκο των Ελαφιών, Norman Mailer (εκδόσεις Πλέθρον)
• Fahreneit 451, Ray Bradbury (εκδόσεις Παρά Πέντε)
• Αγροίκοι,Τζέζαρε Παβέζε (εκδόσεις Αλεξάνδρεια)

                                                      

 Σε γενικές γραμμές το παζάρι δεν έκρυβε εκπλήξεις, ήταν δύο όμορφες βόλτες ανάμεσα σε βιβλία. Τα προσεχώς αυξήθηκαν αρκετά αλλά δεν πειράζει. Αυτό που πειράζει είναι τα αυτοκόλλητα των τιμών με τα οποία δύσκολα ξεκολλάς...