Πολυπράγμων. Ασχολήθηκε με την ποίηση,την λογοτεχνία, το θέατρο,τον κινηματογράφο και την μουσική. Τον είχα γνωρίσει μέσα από τα γραπτά του "Τα τρομερά παιδιά" και "Το όπιο", χτες είχα την ευκαιρία να τον συναντήσω ως κινηματογραφιστή, "Το αίμα του ποιητή" (1930) και "Η διαθήκη του Ορφέα" (1960), η πρώτη και η τελευταία του ταινία αντίστοιχα.
Καταρχήν πιστεύω ότι μόνο σε κινηματογράφο αξίζει κάποιος να δει τα συγκεκριμένα έργα, στα οποία είναι εμφανής η ροπή του Cocteau σε ένα σύνολο μορφών έκφρασης, δεν είναι ταινίες με την συμβατική έννοια του όρου μα συνθέσεις, το φιλμ ως μέσο έκφρασης μιας πολυσχιδούς καλλιτεχνικής προσωπικότητας και ως εκ τούτου δεν μπορούν να κριθούν με κινηματογραφικούς όρους.
Ένιωσα πως είχε κάτι να πει αλλά ταυτόχρονα ένιωσα ελεύθερος να κατευθύνω την σκέψη μου σε μονοπάτια πιο μοναχικά με αφορμή πάντα τις λέξεις και τις εικόνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου