Πριν χρόνια ,όταν είχα επισκεφτεί το Βερολίνο είχα μείνει με την εντύπωση ότι κάπου στην πόλη γινόταν μια γιορτή αλλά δεν είχαμε την πληροφορία, δεν ξέρω αν μπορώ να αποδώσω την αίσθηση και να την καταστήσω απτή αλλά είναι σαν να λείπανε μερικά κομμάτια από το παζλ με τον τίτλο Βερολίνο...
Από τότε λοιπόν σκέφτομαι ότι θα ήθελα να γυρίσω και πάλι εκεί με κάποιον που να ξέρει για να μου δείξει αυτά τα κρυμμένα για τους τουρίστες κομμάτια.. Βγαίνοντας χτες στον δρόμο και περπατώντας προς την στάση του λεωφορείου ένιωθα πως κατά κάποιον τρόπο έκανα αυτό το ταξίδι, πως γνώρισα λίγο παραπάνω το Βερολίνο..
Ο Ούλι Μ. Σίπελ μέσα από δυό μουσικά κατά βάση ντοκυματέρ κατάφερε να μιλήσει και για πολλά άλλα πράγματα πέραν της μουσικής.Την ιστορία, την καθημερινότητα, την αισθητική και τους ανθρώπους της μητρόπολης αυτής.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές αυτού του φεστιβάλ στην ταινιοθήκη, λείπουν από την αθηναική καθημερινότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου