Μπορεί κάποιος να νιώθει αποστασιοποιημένος από το κλίμα του τέλους και της νέας αρχής, όμως είναι δύσκολο να μην παρασυρθεί ως ένα σημείο από την ημερολογιακή συμβολικότητα.
Όταν πριν χρόνια είχα διαβάσει το Χάρτινο σπίτι με είχε συγκινήσει η αγάπη για το Βιβλίο του πρωταγωνιστή και κατά προέκταση του ίδιου του αργεντινού συγγραφέα, οπότε αντικρύζοντας στην προθήκη του βιβλιοπωλείου μεταφρασμένο το νέο του βιβλίο ήταν λογική η επιλογή να με συντροφεύσει την τελευταία μέρα του 2010, μιας χρονιάς κατά την οποία είχα την τύχη και την ευκαιρία να διαβάσω αρκετά (αν και πάντα πιστεύεις ότι υπήρχε η δυνατότητα για λίγο παραπάνω).
Ο αφηγητής περιγράφει την ιστορία του Αρτούρο και της Καμπότζη, που η Ιστορία,η πολιτική, ο έρωτας, μα πάνω από όλα η μοίρα υφάνανε. Το εύρημα της αφήγησης είναι πολύ δυνατό και έξυπνο. Ο λόγος είναι πρωταγωνιστής και ποιητής. Ο τόπος , η τυφλή ακτή, είναι λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω από εκεί που κάποτε είχε χτστεί το χάρτινο σπίτι.
Ο Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 1955. Από το 1989 ζει στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό Crisis.
Η μετάφραση είναι της Λένας Φραγκοπούλου.
Από τις εκδόσεις Πατάκη, όπου αν αποσίαζε η αντιαισθητική υποσημείωση - Το καινούριο μυθιστόρημα του συγγραφέα του λογοτεχνικού μπεστ σέλερ "Το χάρτινο σπίτι"- από το εξώφυλλο του βιβλίου, θα ήταν συμπαθέστερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου