Με βαραίνει η ευθύνη. Δεν φταίει σε τίποτα ο συγγραφέας που η φαντασία μου κάλπασε αχαλίνωτη και μου δημιούργησε προσδοκίες πριν να έρθω σε επαφή με το κείμενο. Παρασυρμένος από τον τίτλο και το οπισθόφυλλο απέμεινα να διαβάζω απογοητευμένος.
" Στρέφουμε τώρα την προσοχή μας σ' ένα άλλο σπουδαίο τρένο, το οποίο ξεκινώντας από την Πετρούπολη, μέσω του Βερολίνου, των Παρισιών και της Μαδρίτης, θα φθάνει στη Λισσαβώνα, όπου θα συνδέεται με τα υπερωκεάνια για τη Νότιο Αμερική. Το τρένο αυτό, που θα αποκαλείται "Εξπρές Βορρά- Νότου", θα συνδέει μεταξύ τους επτά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θα συντομεύσει τη διαδρομή από το Παρίσι στην Πετρούπολη κατά είκοσι ώρες."
Το παραπάνω αποτέλεσε το όραμα του Βέλγου Georges Nagelmackers όπως το διατύπωσε το 1884.
Το 2000 εκατόν τέσσερις συγγραφείς από όλη την Ευρώπη ξεκίνησαν από την Λισσαβώνα για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι αυτό. Ανάμεσα τους και ο Αναστάσης Βιστωνίτης.
Από τα παραπάνω μου δημιουργήθηκε η προσμονή για ένα λογοτεχνικό ταξίδι, γόνιμη συναναστροφή συγγραφέων με διαφορετικά γνωρίσματα που αναγκάστηκαν να μοιραστούν βαγόνια τρένων για διάστημα 6 εβδομάδων. Το κείμενο δεν ανταποκρίθηκε ως περιεχόμενο στις προσδοκίες μου. Ήταν περισσότερο ένα ημερολόγιο ταξιδιού, σίγουρα κάπως ιδιαίτερου αλλά όχι ικανού να με παρασύρει. Κάποιες πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν ήταν αρκετές μάλλον.
Αυτό το οποίο απόλαυσα ήταν το τρένο ως μέσο μεταφοράς, ιδιαίτερη αδυναμία έχω στους σταθμούς και στα ταξίδια πάνω σε ράγες.
Εκδόσεις Κέδρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου