Και να που η ομορφιά υπερίσχυσε ακόμα και της αμηχανίας που πλανιόταν τις τελευταίες ώρες πάνω από το κέντρο της πόλης αυτής, στο τέλος οι καλοί θα κερδίσουν δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Σίγουρα δεν ήταν οι καλύτερες συνθήκες για παρουσίαση δίσκου, σίγουρα περισσότερος κόσμος θα είχε την τύχη να παραβρεθεί στην συναυλία αυτή την Πέμπτη το βράδυ στο Αν, και εγώ στο τσακ ήμουν να μην κατέβω αλλά ευτυχώς το πείσμα επικράτησε. Το live ξεπέρασε ακόμα και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες μου.
Η μελωδία είναι αυτή που κυριαρχεί, το τσέλο και το βιολί δίνουν μια διάσταση που σε καθηλώνει σαν ακροατή, η φωνή επιβάλεται χωρίς να επισκιάζει την μουσική, οι συνθέσεις είναι δουλεμένες μέσα από ώρες πρόβας, τουλάχιστον με αυτήν την εντύπωση έμεινα. Ταλέντο και έμπνευση.
Ο δίσκος με τον τίτλο They think we are eskimos, κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Legend, κατά την διάρκεια της συναυλίας όμως είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και αρκετά ακυκλοφόρητα κομμάτια, όμορφα και αυτά. Η μάλλον συμβολική είσοδος των 5 ευρώ έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς από εμάς που βρεθήκαμε στο Αν να αγοράσουμε απευθείας από τα παιδιά το καλαίσθητο δισκάκι, το οποίο πήρε κιόλας την θέση του στο player.
Πρόσφατα συμμετείχαν στο Retropolis διασκευάζοντας όμορφα το Πόσο λυπάμαι.
Ρίξτε ένα αυτί τόσο στην ιστοσελίδα όσο και στο myspace των Empty Frame και τότε ίσως να βρεθούμε δίπλα δίπλα σε μια μελλοντική συναυλία.
Να είστε καλά που μας ομορφύνατε το βράδυ με κάδρα γεμάτα χρώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου