Σε ένα χωριό λίγων κατοίκων γνώρισα την Α. από την Αμερική, ήταν οι μέρες που διάβαζα τις "Διορθώσεις" του Τζόναθαν Φράνζεν και ερχόμουν μετά από καιρό σε επαφή με την σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία. Βιβλιόφιλη εκείνη, με προθυμία δέχτηκε να με καθοδηγήσει στα μονοπάτια, δύσβατα λόγω του σύγχρονου μάρκετινγκ που ακολουθούν οι οίκοι, του σύγχρονου μυθιστορήματος της χώρας της.
Πρώτο μου πρότεινε το Όλα έρχονται στο φως του Τζόναθαν Φόερ, γνωστού στο ελληνικό κοινό από τα δύο μεταγενέστερα αλλά ήδη μεταφρασμένα βιβλία του, "Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά" και "Τρώγοντας ζώα". Η μετάφραση του "Όλα έρχονται στο φως" κυκλοφόρησε πριν λίγους μόλις μήνες.
Με την επιστροφή μου λοιπόν το αναζήτησα.
" Ήταν κάποιος τον οποίο όλοι θαύμαζαν και συμπαθούσαν, αλλά κανείς δεν γνώριζε. Έμοιαζε με ένα βιβλίο που νιώθουμε καλά κρατώντας το, που μπορούμε να μιλήσουμε γι'αυτό χωρίς να το έχουμε διαβάσει, που θα το συστήναμε σε άλλους."
Είναι η ιστορία μιας οικογένειας Εβραίων που κατοικούσαν σε ένα χωριό στα σύνορα της Ουκρανίας με την Πολωνία. Ο συγγραφέας επιστρέφει εκεί αφού η γιαγιά του του έδειξε την φωτογραφία μια κοπέλας η οποία τους γλίτωσε από τους ναζί, με σκοπό να μαζέψει υλικό για τη συγγραφή ενός βιβλίου.
Κοινότυπο το θέμα, συμφωνείτε;
Ναι, αλλά όχι!
Η δομή της ιστορίας είναι τόσο όμορφα περιπλεγμένη που το τελευταίο που σε αφήνει να νιώσεις είναι η κοινότητα το θέματος. Σαν δομή μου θύμισε το βιβλίο του Crumey με τίτλο " Ο κύριος Μι", αντίθετα όμως με την κόπωση της ανάγνωσης εκείνου το "Όλα έρχονται στο φως" με ενθουσίασε.
Αν σας έλεγε κάποιος ότι ο συγγραφέας ενός βιβλίου κατακρεουργεί την (μητρική του) γλώσσα, πως θα νιώθατε; Θα θέλατε να διαβάσετε το βιβλίο αυτό;
Τολμήστε το και θα καταλάβετε το γιατί!
Χαίρομαι που είχα την τύχη και την πληροφορία ώστε να διαβάσω το πρώτο του βιβλίο, τα νήματα έτσι είναι πιο ευδιάκριτα.
Εκδόσεις Μελάνι.
Μετάφραση Μυρσίνη Γκανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου