Το δέρμα που κατοικώ (2011)

Αγαπητέ Πέδρο,

πριν λίγο γύρισα σπίτι από το σινεμά. Είδα την τελευταία σου ταινία με τίτλο : Το δέρμα που κατοικώ. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου κάποιες σκέψεις μου με αφορμή το νέο σου δημιούργημα.

Πριν από οτιδήποτε άλλο θα ήθελα να δηλώσω θαυμαστής σου, αν δεν κάνω λάθος πρέπει να έχω δει όλες τις ταινίες τις οποίες έχεις σκηνοθετήσει. Σου έβγαλα το καπέλο όταν άφησες πίσω σου τις πρώτες ταινίες και προχώρησες σε πιο σκοτεινά μονοπάτια. Στο "μίλα της" έκλαιγα σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια, τότε ντράπηκα μόλις άναψαν τα φώτα, ήταν όμως η τελευταία φορα που έκλαψα σε ταινία και τώρα το μετανιώνω που δεν το "απόλαυσα". Χρειάστηκε αρκετές φορές να σε υπερασπιστώ, ειδικά απέναντι σε ομοεθνείς σου, σε κατηγορούσαν ότι προκαλούσες για την πρόκληση, ισχυριζόμουν πως είσαι ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής...

Με λαχτάρα πήγα στο σινεμά απόψε, όχι τόσο για τις διθυραμβικές κριτικές όσο για σένα, για το σινεμά των δημιουργών. Δεν με έπεισες Πέδρο. Δεν θα αναφερθώ στα (αναμενόμενα) τέλεια τεχνικά χαρακτηριστικά, αναγνωρίζω την ικανότητα τόσο την δική σου όσο και των συνεργατών σου. Ιδιαίτερη μνεία στην σκηνογραφία, μη αναμενόμενα (για μένα) καλός ο Μπαντέρας, δεν του το είχα ομολογώ. Έλειπε η ψυχή όμως Πέδρο. Δεν ήταν ότι μου φάνηκε ακραίο το σενάριο, η "πεζή" καθημερινότητα απουσιάζει από όλα τα τελευταία σενάρια που έχεις γράψει άλλωστε. Βλέποντας την ταινία ένιωσα την έλλειψη έμπνευσης, δεν συμμερίζομαι την απορία της κοπέλας που αναρωτήθηκε βγαίνοντας από την αίθουσα " μα καλά πως τα σκέφτηκε όλα αυτά;", σε θεωρώ ικανό να σκεφτείς πολλά περισσότερα. Έμεινα με την αίσθηση πως θέλησες να κάνεις μια ταινία κολάζ με όσες ιδέες περίσσεψαν από τις προηγούμενες ταινίες σου. Τώρα, φορτισμένος συναισθηματικά, το παραπάνω είναι απλώς μια αίσθηση, δεν μπορώ να στοιχειοθετήσω κατηγορία, δεν έχω τέτοια πρόθεση άλλωστε.

Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να νιώσω ενοχή για το γεγονός πως κρίνω την ταινία τόσο αυστηρά, καλώς ή κακώς όμως δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω σαν μια μεμονομένη ταινία, για μένα είναι μια ταινία ενός πολύ αγαπημένου μου σκηνοθέτη. Ίσως αν την είχε σκηνοθετήσει κάποιος άλλος να την τοποθετούσα απλώς κάτω από την ταμπέλα αδιάφορη, αλλά με σένα δεν μου βγαίνει.

Θέλω να πιστεύω πως δεν θα παρεξηγήσεις τα λόγια μου, δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από την γνώμη ενός θεατή, απλά έχεις θέσει τον πήχη ψηλά εδώ και πολλά χρόνια. Ελπίζω όταν θα βγω από την αίθουσα στην επόμενη ταινία σου (γιατί θα πάω) να πω πως επρόκειτο για μια παρένθεση.

Un abrazo desde Grecia,
Yannis