Fahrenheit 451 - Ray Bradbury

Φοβόμουν να διαβάσω αυτό το βιβλίο, ανατρίχιαζα στην ιδέα του θέματος, της θερμοκρασίας καύσης των βιβλίων, το ανέβαλα συνεχώς για μια επόμενη φορά.

" Σκόρπαγε φλόγες κι ένιωθε απέραντη ηδονή. Απέραντη ηδονή να βλέπει τα αντικείμενα να κατατρώγονται, να μαυρίζουν, να παραμορφώνονται. Στις χούφτες του κρατούσε το μπρούτζινο ακροφύσιο, που έφτυνε την κηροζίνη όπως ένας πύθωνας το θανατερό του δηλητήριο, το αίμα σφυροκοπούσε στο κεφάλι του και τα χέρια του είχαν μεταμορφωθεί στα χέρια ενός θαυμαστού μαέστρου, που διηύθυνε χιλιάδες πύρινες συμφωνίες, ικανές να ισοπεδώσουν όλα τα μνημεία της ιστορίας. Φορώντας στο κεφάλι του το κράνος με το συμβολικό νούμερο "451" και με τα μάτια του γεμάτα από πορτοκαλιές ανταύγιες να περιμένουν με αγωνία τη συνέχεια, έστρεψε το μεταλλικό αναπτήρα του προς το σπίτι και το φούντωσε με αδηφάγες φλόγες. Ο βραδινός ουρανός βάφτηκε πύρινος. Όλα όσα συνέβαιναν τον άφηναν σε τέτοιο βαθμό ασυγκίνητο, που θα μπορούσε να κάθεται και να ψήνει κάστανα σε αυτή την πυρά, ενώ τα βιβλία στροβιλίζονταν μέσα στους καπνούς, φτερουγίζοντας τις σελίδες τους σαν ετοιμοθάνατα περιστέρια, στο έδαφος του κήπου."

Οι πυροσβέστες του χτες είναι οι πυροδότες του σήμερα, ανάμεσα σε αυτούς και ο Γκάι Μόνταγκ, οι οποίοι έχουν ταχθεί να προφυλάσσουν την κοινωνία καίγοντας τα βιβλία. Μόνο μέσα από την αποχαύνωση μπορεί να επιτευχθεί η ισότητα των ανθρώπων, η μνήμη και η γνώση αποτελούν έγκλημα. Ο Μόνταγκ και η γυναίκα του ζουν σε ένα διαμέρισμα που οι τρεις από τους τέσσερις τοίχους του σαλονιού καλύπτονται από οθόνες, όνειρο εκείνης είναι μια τέταρτη οθόνη. Κανείς από τους δύο δεν θυμάται που και πως γνωρίστηκαν.


Πριν χρόνια είχα μια συνάδελφο η οποία πίστευε ακράδαντα πως το διάβασμα τρελαίνει τον άνθρωπο και πως η φιλοσοφία είναι κάτι το ανούσιο. Δεν είχα επιχειρηματολογήσει τότε, απλώς διατύπωσα την αντίθετη άποψή μου, δεν ξέρω αν έπραξα σωστά. Και όμως μπροστά στην απαξίωση του διαβάσματος η φωτιά φαντάζει ακίνδυνη, και δυστυχώς βιώνουμε μια τέτοια εποχή. Η συνάδελφός μου προφανώς και ήταν ακραία αλλά φοβάμαι πως είχε το θάρρος (θράσος) να διατυπώσει κάτι το οποίο ίσως αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν αλλά δεν θεωρούν πρέπον να ισχυριστούν.


Το Φαρενάιτ 451 μαζί με το "1984" του Όργουελ και το "Θαυμαστό νέο κόσμο" του Χάξλευ αποτελούν μια άτυπη τριλογία που αναφέρεται στον ολοκληρωτισμό ενός μέλλοντος ελεγχόμενου στο όνομα του κοινού καλού.
Ο Μπράντμπερυ γράφει το βιβλίο σε μια εποχή βαθιά εμποτισμένη στον Μακαρθισμό, η αναζήτηση εκδότη ήταν κάτι παραπάνω από δύσκολη, κανείς δεν τολμούσε να εκδώσει ένα βιβλίο με θέμα την λογοκρισία, όμως ένας νέος εκδότης από το Σικάγο το αγοράζει για 450 δολάρια και το εκδίδει σε συνέχειες στο 2ο, 3ο, και 4ο τεύχος του νέου του περιοδικού. Το όνομα του εκδότη Χιού Χέφνερ, το όνομα του περιοδικού Playboy!

Το 1966 ο Τριφό σκηνοθέτησε την μεταφορά του Φαρενάιτ 451 στην μεγάλη οθόνη.

" - Τι ήταν αυτό που σε άλλαξε; Τι σε έκανε να βγεις από τις συνήθειές σου; -Δεν ξέρω. Έχουμε όλα όσα χρειάζονται για να' μαστε ευτυχισμένοι, αλλά δεν είμαστε. Κάτι λείπει. Προσπάθησα να βρω τι λείπει και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η μόνη έλλειψή μας είναι τα βιβλία. Τα βιβλία που καίω εδώ και δέκα-δώδεκα χρόνια. Πιστεύω ότι μέσα σε αυτά θα βρούμε κάποια λύση."

Μετάφραση Μαρία Χρυσοχού.
Εκδόσεις Παραπέντε.



Υ.γ. Οι 451 βαθμοί φαρενάιτ αντιστοιχούν σε 233 βαθμούς κελσίου.