Όσοι ασχολούνται με την ανάγνωση ξενόγλωσσης λογοτεχνίας αποκλείεται να μην γνωρίζουν τον Αχιλλέα Κυριακίδη, η υπογραφή του οποίου στην εκάστοτε μετάφραση αποτελεί κάτι παραπάνω από μια απλή εγγύηση. Σήμερα θα μιλήσω όχι για τον μεταφραστή Κυριακίδη αλλά για τον συγγραφέα και σκηνοθέτη.
Ποτέ δεν χρησιμοποίησα τηλεφωνητή, ακόμα και όταν στο πατρικό μου εμφανίστηκε ένα ασύρματο τηλέφωνο που τον είχε ενσωματωμένο, είχα από καιρό πάψει να κατοικώ εκεί, κανείς δεν με αναζητούσε και ας χτυπούσε συχνά το σταθερό. Ούτε τον ψηφιακό της κινητής τηλεφωνίας ενεργοποίησα ποτέ, αν και τον απενεργοποίησα μια φορά.
Τόσο στη νουβέλα "Κωμωδία" όσο και στη μικρού μήκους ταινία " Μετά τον χαρακτηριστικό ήχο" υπάρχει ένας τηλεφωνητής πρωταγωνιστής, "υπεύθυνος" για τις αλλαγές στην καθημερινότητα των δύο πρωταγωνιστών, οι οποίοι "συγγενεύουν" και αναλώνονται σε ζωές μοναχικές, πηγαινοερχόμενοι στην εργασία σε μια ρουτίνα από την οποία το φωτάκι του τηλεφωνητή που αναβοσβήνει τους αποσπά.
Η νουβέλα και η ταινία είναι η μοναδική και πρώτη μου επαφή με τον απόλυτα προσωπικό δημιουργικό κόσμο του Αχιλλέα Κυριακίδη οπότε, παρόλο που η νουβέλα με την ταινία έχουν πολλά κοινά στοιχεία, δεν μπορώ να προβώ σε μια γενίκευση.
Η μικρή φόρμα ήταν αναμενόμενη από έναν δημιουργό τον οποίο έχω ταυτίσει (έστω και αυθαίρετα) στο μυαλό μου με τον δάσκαλο Μπόρχες.
Και τα δύο έργα αν και μικρά σε έκταση είναι συμπυκνωμένα, ο δημιουργός με έπεισε ότι επέλεξε την μικρή φόρμα από επιλογή, δεν θα του ήταν φαντάζομαι δύσκολο να αραιώσει τις λέξεις στον βωμό της έκτασης. Επίσης ο τρόπος γραφής του με έκανε να κατανοήσω καλύτερα την ικανότητά του στην μετάφραση.
Παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από το οπισθόφυλλο της νουβέλας το οποίο στα μάτια μου φαντάζει ιδανικό ως περιγραφή, η οποία κατατοπίζει χωρίς να αποκαλύπτει τίποτα πριν την απνευστί ανάγνωση: "Μια μυστική και μυστηριώδης αίρεση ευαγγελίζεται το θαύμα της πολλαπλής ζωής. Αυτή η ακατανόμαστη αίρεση θα μπορούσε να είναι η λογοτεχνία, αλλά πως να το εξηγήσεις αυτό σ'έναν περιδεή μικροαστό όπως ο ήρωας της νουβέλας, ο Δ.Χ., που τρομοκρατείται από ένα σχετικό μήνυμα στον τηλεφωνητή του;"
Και επειδή, αντίθετα με την συγγραφή, η κινηματογράφιση είναι έκφραση ομαδική, νιώθω την υποχρέωση να αναφερθώ στον Δημοσθένη Παπαδόπουλο για την εξαιρετική του ερμηνεία. Η παρουσία του στη μικρού μήκους αυτή ήρθε να μου θυμίσει την περσινή εκπληκτική παράσταση Λήθη (εδώ η σχετική ανάρτηση) και να τον απομακρύνει περισσότερο από την πρότερη τηλεοπτική του παρουσία.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις.
Τη μικρού μήκους μπορείτε να την δείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου