Ο υπαστυνόμος Μπέρλαχ νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με διεγνωσμένο καρκίνο, οι γιατροί δεν του δίνουν ιδιαίτερες ελπίδες και το τέλος είναι ορατό. Λόγω της ασθένειας συνταξιοδοτείται. Μια μέρα, καθώς ξεφυλλίζει κάποιο παλιό τεύχος του περιοδικού Λάιφ, μια φωτογραφία του τραβά την προσοχή. Με αφορμή αυτή τη φωτογραφία, καθώς και κάποιες ασαφείς διηγήσεις του θεράποντος ιατρού, του γεννάται η υποψία πως ο διαβόητος Νέελε μοιάζει εκπληκτικά με το μεγαλογιατρό της Ζυρίχης Έμενμπέργκερ. Ο Νέελε γιατρός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί συνήθιζε να χειρουργεί χωρίς νάρκωση αλλά επίσημα θεωρείται νεκρός καθώς, σύμφωνα με τα αρχεία της αστυνομίας, αυτοκτόνησε στο σπίτι του λίγο πριν συλληφθεί. Αν και απόμαχος πια, αρνείται να αφήσει την έρευνα στα χέρια των πρώην συναδέλφων του και αποφασίζει, παρά το εύθραυστο της υγείας του, να τρέξει ο ίδιος την υπόθεση.
Δεν είναι όμως μόνο η αίσθηση καθήκοντος και η πίστη στην απόδοση δικαιοσύνης οι λόγοι για τους οποίους ο Μπέρλαχ αποφασίζει να εξακριβώσει την υποψία που τον βασανίζει. Πρέπει να ληφθεί υπόψη η ελβετική ιδιαιτερότητα σχετικά με τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η Ελβετία όπως είναι γνωστό δε συμμετείχε στις εχθροπραξίες, διατηρώντας ακέραια τα σύνορά της και την ειρήνη εντός αυτών. Αρκετοί Ελβετοί όμως βασανίζονται από ένα βάρος στη συνείδησή τους εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Τα τρένα άλλωστε δε σταμάτησαν ποτέ να διασχίζουν τα εδάφη της μεταφέροντας χιλιάδες ανθρώπους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.Είναι περισσότερο μια αίσθηση καθήκοντος απέναντι στην Ιστορία η απόφαση του υπαστυνόμου Μπέρλαχ.
Καλή αστυνομική λογοτεχνία κλασικής σχολής, με ευδιάκριτους χαρακτήρες δοσμένους αναλυτικά και ένταση η οποία κορυφώνεται με το πέρασμα των σελίδων. Η πλοκή και η εξέλιξή της στηρίζονται στους διαλόγους. Μέσα απ' αυτούς ο Ντύρενματ θα δώσει φιλοσοφικές και πολιτικές προεκτάσεις στο κείμενο του, βάθος που συχνά απουσιάζει από την αστυνομική λογοτεχνία που πάντα κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας.
Ιδιαίτερη η αδυναμία που έχω στους γερμανόφωνους Ελβετούς συγγραφείς.
Εδώ η ανάρτηση για την Κοιλάδα της αταξίας.
Μετάφραση Άγγελος Παρθένης.
Εκδόσεις Ροές.
καλημερούλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κοίταξα στις εκδόσεις ροές και βρήκα κι άλλα δικά του.
η αποστολή
η υπόσχεση
η πτώση
-εκεί έπαθα κι εγώ μια προσωπική "πτώση" χι χι, μα πώς τα γράφουν όλα αυτά;;;αχ!
επειδή σκέφτομαι να το παραγγείλω, μήπως προτείνεις και κάποιο απ τ άλλα;
πώς τα πας με τη ζέστη; αντέχεις;
Καλησπέρα! Η Υποψία είναι μόλις το δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω, το προηγούμενο την Κοιλάδα της αταξίας το προτείνω πάντως. Έχω την πρόθεση να τα διαβάσω όλα σιγά σιγά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη ζέστη δυσκολεύομαι είναι η αλήθεια και θα ήθελα να είμαι κάπου δροσερά πλησίον της θάλασσας αλλά...
στο αλλά είμαι κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά, το κλιματιστικό μια χαρά μου κάνει για διάβασμα!!
βουνίσιο αεράκι φουλ!!
θα το κοιτάξω για την κοιλάδα της αταξίας.
καλή εβδομάδα.