Αναλογίζομαι όλους εκείνους που έσκυψαν πάνω από μια κόλλα λευκό χαρτί και τη γέμισαν με λέξεις,
οδηγημένοι από απογοητεύσεις ερωτικές,
από ελπίδες για έναν καλύτερο κόσμο,
από ένα τεράστιο Εγώ,
ή από πλήξη
αναλογίζομαι πόσο επηρέασαν τη ζωή μου άπαξ και δια παντός,
την έμπνευση, το στήριγμα και το καταφύγιο που μου πρόσφεραν,
αγνοώντας πλήρως την ύπαρξή μου,
και νιώθω ευγνωμοσύνη.
υγ. Σήμερα το ιστολόγιο ανάβει και σβήνει εννέα κεράκια
να μας ζήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τη δική μας ευγνωμοσύνη..
ΑπάντησηΔιαγραφήμαζί με ευχές ολόγιομες από λέξεις αγαπητικές.
χρόνια ενδιαφέροντα!
τα σέβη μου
Ιω
http://taxidemoi.blogspot.com/2016/03/blog-post_31.html
Να γινουν πολλα για τη δικη σου χαρα και για τη δικη μας ευχαριστηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία!Μακροημέρευση, εύχομαι,φίλτατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή