Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Χαρούκι Μουρακάμι και Χριστούγεννα




Είναι η περίοδος που οι εκδοτικοί οίκοι ρίχνουν σιγά σιγά στην αγορά τα "βαριά" χαρτιά. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα (με την εμπορική προσέγγισή τους) καθώς η κίνηση στα βιβλιοπωλεία αυξάνεται σταδιακά, για να κορυφωθεί τις μέρες εκείνες, αφού πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν παραδοσιακά το βιβλίο για δώρο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και λίγο πριν από το καλοκαίρι.

Τα τελευταία χρόνια είχε γίνει προσωπική παράδοση η ανάγνωση κάποιου βιβλίου του Μουρακάμι κατά τη διάρκεια των διακοπών. Πέρυσι ήταν το αυτοβιογραφικό Για τι πράγμα μιλάω όταν μιλάω για το τρέξιμο ενώ πρόπερσι το Νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου.

Το δελτίο τύπου των εκδόσεων Ψυχογιός μας πληροφόρησε για τη μεταγραφή του Ιάπωνα συγγραφέα και μας χαροποίησε με την είδηση πως η μετάφραση των βιβλίων του θα γίνεται πλέον απευθείας από τα ιαπωνικά και όχι από τα αγγλικά όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος. Ορεκτικό αποτέλεσε η πρόσφατη επανακυκλοφορία του Νορβηγικού δάσους, με το κυρίως πιάτο να είναι το IQ84, για το οποίο ήδη έχουν γραφτεί εκατοντάδες κριτικές. Το αναγνωστικό κοινό έχει διχαστεί και το hype καλά κρατεί. Ο Μουρακάμι δίνεται κάθε χρόνο ως φαβορί για το Νόμπελ λογοτεχνίας αλλά ακόμα δεν έχει φτάσει στην πηγή.

Δε θυμάμαι κάτω από ποιες συνθήκες ήρθα σε επαφή για πρώτη φορά με το έργο του, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από εκείνο το καλοκαίρι. Σκέφτομαι πως στάθηκα τυχερός αφού, ακόμα και αν ήταν ήδη τόσο δημοφιλής , τον γνώρισα χωρίς τυμπανοκρουσίες, μακριά από αναγνωστικά πρέπει. Πλέον, που η σχέση μας είναι δεδομένη, ελάχιστα με ενοχλεί ο ντόρος που γίνεται γύρω από το όνομά του. Δεν υπάρχει αεροδρόμιο που να έχω επισκεφθεί και να απουσιάζει ο Χαρούκι. Παραδέχομαι πως με χαροποιεί το γεγονός αλλά ταυτόχρονα ομολογώ πως προτιμώ να γνωρίζω πρώτα ένα συγγραφέα μέσα από το έργο του και όχι από εξώφυλλα και συνεντεύξεις, πρακτική η οποία παραπέμπει περισσότερο σε τακτικές μάρκετινγκ.

Η κυκλοφορία του IQ84 στα ελληνικά θα προκαλέσει τη σχετική συζήτηση σε λογοτεχνικούς και μη κύκλους. Φαντάζομαι ήδη πως θα γίνει λόγος για την τιμή (δεν είναι μακριά οι αντίστοιχες συζητήσεις για το 2666 του Μπολάνιο). Ως αναγνώστης αδυνατώ να λειτουργήσω υπό καθεστώς πίεσης. Όταν όλοι μιλάνε για ένα βιβλίο προτιμώ να δώσω χρόνο. Προφανώς και επιθυμώ να διαβάσω το βιβλίο του Μουρακάμι αλλά δε θα βιαστώ. Εκεί θα είναι και θα με περιμένει να νιώσω έτοιμος.

Αναρωτιόμουν αν η πλειοψηφία εκείνων που θα διαβάσει άμεσα το πολυαναμενόμενο αυτό μυθιστόρημα έχει πρότερη επαφή με το έργο του Ιάπωνα λογοτέχνη ή αν θα παρατηρηθούν φαινόμενα απογοητευμένων αναγνωστών που δεν ενθουσιάστηκαν από την πρώτη τους επαφή. Κάτι παρόμοιο είχε παρατηρηθεί σε κάποιο βαθμό με την περσινή έκδοση του 2666. Δεν ισχυρίζομαι πως ο επίδοξος αναγνώστης θα πρέπει να έχει διαβάσει το σύνολο της βιβλιογραφίας του συγγραφέα, αλλά έργα όπως το IQ84 ή το 2666, αποτελούν απόσταγμα της εξέλιξης των δημιουργών τους που συντελέστηκε βιβλίο το βιβλίο και συχνά κάτι ανάλογο απαιτείται και από τον αναγνώστη.  

Ελπίζω ο Γ. να κρατήσει την υπόσχεσή του και να μου δανείσει τα δύο δυσεύρετα βιβλία του συγγραφέα που κυκλοφόρησαν πριν χρόνια από τις εκδόσεις Καστανιώτη και έτσι να τηρήσω την παράδοση που με θέλει να διαβάζω Μουρακάμι λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου!  

9 σχόλια:


  1. Παρόμοια σχέση έχω κι εγώ με τον Μουρακάμι. Τον διάβασα - δηλαδή ο,τι κυκλοφορούσε τότε στην Ελλάδα δικό του- πριν από κάποια χρόνια, χωρίς πολλές πολλές φανφάρες. Η πρώτη μου επαφή ήταν από ένα ποστ του librofilo. Μετά άρχισε να εμφανίζεται στα super-market, όμως ο ντόρος με ενόχλησε πολύ λιγότερο από ό,τι να είχα διαβάσει το πρώτο του βιβλίο πάνω στην τρέλα του marketing. Όσο για το 1Q84, θα δώσω κι εγώ στον εαυτό μου το χρόνο του, δε βιάζομαι καθόλου. Βέβαια έτσι έλεγα πέρυσι για το 2666, και μετά δεν συγκρατήθηκα, οπότε δεν είμαι εμπιστοσύνης σε κάτι τέτοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε καλά τώρα δεν είναι και ποινικό αδίκημα η αθέτηση υπόσχεσης περί βιβλίου!

      Διαγραφή
  2. Είναι ένας συγγραφέας που λόγω ντόρου και ευπώλητου πολύ καιρό σκεφτόμουν αν αξίζει τον κόπο να τον διαβάσω. Συνήθως τέτοια βιβλία τα διαβάζω πολύ αργότερα χρονικά κι αν το συστήσουν πολλοί φίλοι που τους εμπιστεύομαι στα γούστα.

    Πριν λίγους μήνες διάβασα από φίλη το "Νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου". Ήταν καλό. Όμως θα το απολάμβανα περισσότερο αν δεν ήταν τόσο γνωστός ο συγγραφέας του, γιατί τελειώνοντάς το συνειδητοποίησα πως είχα μεγαλύτερες προσδοκίες. Ελπίζω το επόμενο να το διαβάσω χωρίς αυτές.

    Την ίδια στάση κρατώ με το Μπολάνιο, γι αυτό το καλοκαίρι προτίμησα ν' αγοράσω το "Μακρινοί ντετέκτιβ" που τους βρήκα σε προσφορά και να εξοικειωθώ μαζί του παρά το 2666.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πώς σου φάνηκαν οι Μακρινοί Ντετέκτιβ;
      Πάντως του Μουρακάμι θα σου πρότεινα να διαβάσεις το Κουρδιστό Πουλί, αν και λόγω μεγέθους έχει κάποιες αδύναμες στιγμές εντούτοις πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικότατο δείγμα του Ιάπωνα συγγραφέα.

      Διαγραφή
    2. Αν εξαιρέσεις πως στο δεύτερο μέρος του βιβλίου κάποια στιγμή χάθηκα για λίγο και ξαναγύρισα πίσω να θυμηθώ περί τίνος πρόκειται, μου άρεσε. Θαύμασα τη γραφή του.

      Διαγραφή
  3. Ο Μουρακάμι έχει ένα μεγάλο κοινό φαν, αλλά και αρκετούς που τον βρίσκουν μπεστσελερικά δυτικό και ρηχό. Το "Νορβηγικό δάσος" είναι, κατά τη γνώμη-μου, πολύ καλογραμμένο και παρά την εύπεπτη γραφή-του δείχνει βάθος σκέψης και ικανότητα στην κατάβαση στην ανθρώπινη ψυχή. Ακριβώς επειδή βρήκα ευανάγνωστο ύφος αλλά και δεύτερα επίπεδα στον λόγου του, θα περιμένω και το επόμενο.
    Καλημέρα
    Πατριάρχης Φώτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα. Εγώ είμαι από εκείνους που του έχουν αδυναμία αλλά νιώθω πως ο "ντόρος" δε θα σταθεί σύμμαχος, οπότε θα περιμένω λίγο καιρό.

      Διαγραφή
  4. Η επανέκδοση πάντως του Νορβηγικού δάσους από τον Ψυχογιό έγινε πάλι από τα αγγλικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι το οποίο ενισχύει την απορία για τη συγκεκριμένη επιλογή ενώ υπάρχουν τόσα αμετάφραστα έργα του Μουρακάμι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή