"Άντε γαμήσου" ή κάτι παρεμφερές εννοούσε μάλλον, αυτό τουλάχιστον με άφησαν να καταλάβω οι χειρονομίες και οι μορφασμοί του προσώπου του, δεν περίμενα αυτή την αντίδραση - κακώς.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Μέρα καθημερινή, παίρνω το Β2 από τη Συγγρού, στο ύψος του Φιξ, να κατεβώ στο Φάληρο. Μέχρι την Πάντειο το λεωφορείο πίτα, ημέρες μαθημάτων ή εξετάσεων, δεν είμαι σίγουρος. Ύστερα αραιώσαμε αισθητά, εγώ στεκόμουν κάπου στη μέση. Σε κάποια στιγμή συνειδητοποιώ που οφείλεται η άτσαλη οδηγική συμπεριφορά, καθώς από την αντανάκλαση στον καθρέφτη διακρίνω τον οδηγό να κρατά το τιμόνι με το ένα χέρι ενώ με το άλλο την τηλεφωνική συσκευή.
Ξέρω, ξέρω τι θα σκεφτείτε, σιγά το νέο.
Δεν το λέω όμως για νέο, περιμένετε λίγο ακόμα. Κατεβαίνουμε λοιπόν τη Συγγρού με τέρμα το γκάζι και το χέρι στο τηλέφωνο, στάσεις τελευταίας στιγμής, φρεναρίσματα ανώμαλα, αναποφασιστικότητα ανάμεσα στις δεξιά λωρίδες κυκλοφορίας. Μπαίνουμε στην παραλιακή, το μοτίβο παρόμοιο, το παίρνω απόφαση, πριν το Φλοίσβο πατάω το κουμπί της στάσης, προχωρώ προς το μπροστινό μέρος του οχήματος, περνάω από το πλάι του οδηγού που συνεχίζει ακάθεκτος να μιλά στο τηλέφωνο, και του λέω: "Δεν είναι ασφαλές πάντως να μιλάτε στο τηλέφωνο".
Σκέφτηκα πως θα έπρεπε να περιγράψω επακριβώς το ύφος της παρατήρησης, να δικαιολογηθώ για τους τρόπους μου, όμως όχι, δε θα το κάνω, ο δικός μου τρόπος ελάχιστη σημασία έχει.
Εκείνος, δίχως να αποχωριστεί τη συνομιλία του, αρχίζει να χειρονομεί και να μορφάζει, τα άντε γαμήσου που σας έλεγα στην αρχή. Με κοιτάζει προκλητικά, προσωρινά - και δεν είναι ιδέα μου - σκέφτεται το ενδεχόμενο να κατέβει από το όχημα να μου δείξει, τελικώς κλείνει την πόρτα και ξεκινά, μιλάει ακόμα στο τηλέφωνο.
Κατάσταση αντικειμενικότατη, δίχως την παραμικρή χαραμάδα υποκειμενισμού. Ένας οδηγός λεωφορείου απαγορεύεται να μιλάει στο τηλέφωνο, είναι υποχρεωμένος να έχει τα δυο του χέρια στο τιμόνι. Και όμως δεν είναι δεδομένο, όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε κάτι τέτοιο. Η αντίδρασή του μαρτυρά την αισθητική ψευτομαγκιάς που κυριαρχεί, όχι μόνο δεν κλείνει το τηλέφωνο αλλά προκαλεί με τη συμπεριφορά του. Επιπλέον, είμαι σίγουρος πως νιώθει πεπεισμένος για την απαράμιλλη ικανότητά του να οδηγεί και να μιλάει στο τηλέφωνο, γιατί είναι μάγκας και μόρτης, και αυτό ανάγει το πρόβλημα σε βαθιά κοινωνικό ξεπερνώντας - δυστυχώς - την οδηγική ασφάλεια.
Ευχές με το καλημέρα λοιπόν. Μάλλον πως δεν έχει νόημα να καταθέσει τη δική του εμπειρία από οδηγό λεωφορείου, θα σου πω μόνο ότι περίμενα στη στάση και από τύχη δε μου πήρε το κεφάλι, όταν αποφάσισε να περάσει ξυστά από μένα και μετά, παρόλες τις φωνές και το κυνηγητό, πάτησε γκάζι και δρόμο. Και το ερώτημα είναι γιατί δεν προχώρησα νομικά. Διότι εγώ έχω θέμα με τη νοοτροπία του χαφιέ, και εκείνος έχει θέμα με την ανθρωπότητα γενικώς ως "ζώο λυμένο" που είναι...Και σκέφτομαι ότι φτάνουμε σε αυτό το σημείο επειδή μερικοί από εμάς έχουμε στο μυαλό μας λανθασμένα ότι ο μηνυτής είναι και χαφιές. Εν ολίγοις, πως το αντιμετωπίζεις το πιθήκι αυτό που φέρει και την ευθύνη τόσων ανθρώπων;
ΑπάντησηΔιαγραφή...τη δική του εμπειρία ο καθένας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οδηγική ασφάλεια είναι πονεμένο θέμα. Δεν υπάρχει καμία αγωγή σ' αυτό. Έχω δει συνάδελφο, που είναι γονιός, να με χλευάζει το μεσημέρι που πηγαίνω την ανιψιά σπίτι επειδή φροντίζω να βάλει τη ζώνη στο πίσω κάθισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πιο ωραιο ειναι τα ζωα που βαζουν τα μικρα παιδια τους στα εμπρος καθισματα χωρις ζωνη φυσικα. μετα τα ιδια ρωμιοζωα θα φτιαξουν εικονοστασι αφου το παιδακι θα σπασει τα μουτρα του στο παρμπριζ με το παραμικρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@filoteo Δεν είναι μόνο δικαιωμά σου το να καταγγείλεις μια παραβατική συμπεριφορά, είναι και υποχρέωσή σου. Χαφιές στη δική μου συνήδηση είναι αυτός που καταδίδει τον «καλό» στους «κακούς», όχι αυτόν που αφείνοντας τον να συνεχίσει μπορεί να σκοτώσει και κανέναν με την παραβατική συμπεριφορά του
ΑπάντησηΔιαγραφή*συνείδηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αλλά τελικά κανείς μας δεν το κάνει γιατί όλοι διστάζουμε να μπλέξουμε με την θρυλική γραφειοκρατία και φυσικά να αντιπαρατεθούμε με τους άγριους και χυδαίους που μας καταδυναστεύουν καθημερινά.
ΑπάντησηΔιαγραφή