Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Κυριακή, νωρίς το πρωί




Ανοίγεις τα μάτια, είναι Κυριακή πρωί, πολύ πρωί, όχι μόνο για Κυριακή, για οποιαδήποτε μέρα, ακόμα δεν έχει ξημερώσει καν, κάπως εκνευρισμένος σκέφτεσαι, μα σήμερα βρήκα να ξυπνήσω τόσο νωρίς, σήμερα που δεν υπάρχει υποχρέωση για ξυπνητήρι και βιαστικές πρωινές κινήσεις πριν τη δουλειά; Δοκιμάζεις να κλείσεις τα μάτια, να γυρίσεις πλευρό. Τίποτα.

Το παίρνεις απόφαση. Όμως δεν θέλεις να εγκαταλείψεις το κρεβάτι, τουλάχιστον αυτό, σκέφτεσαι και ανασηκώνεσαι για να βολευτείς λίγο καλύτερα, να τοποθετήσεις το κορμί σου κάπου στο ενδιάμεσο ξαπλωμένου και καθιστού, ανάβεις τη λάμπα στο κομοδίνο, το φυσικό φως δεν είναι ακόμα αρκετό, παίρνεις στα χέρια ένα βιβλίο, τη νουβέλα της Νεμιρόφσκι Οι μύγες του φθινοπώρου στην προκειμένη περίπτωση, συγγραφέως για την οποία μια καλή φίλη σού είχε μιλήσει κάποτε με λόγια ενθουσιασμού, όμως εσύ ακόμα δεν έχεις διαβάσει κάτι δικό της, και η πρόσφατη έκδοση αυτής της νουβέλας σού φάνηκε ιδανική ευκαιρία εκείνη τη μέρα στο βιβλιοπωλείο, και τώρα μοιάζει η κατάλληλη στιγμή, αφού χτες το βράδυ ξενύχτησες να τελειώσεις το βιβλίο που διάβαζες, τα υπόλοιπα αδιάβαστα μπορούν να περιμένουν, σκέφτεσαι, πάντα θα υπάρχουν αδιάβαστα βιβλία να περιμένουν, καθησυχάζεις τον εαυτό σου, αν και δεν ξέρεις από τι ακριβώς.

Και κάπως έτσι, ένα πρωινό, που δεν έπρεπε και όμως ξεκίνησε τόσο νωρίς, στερώντας σου την ανάγκη για ξεκούραση, μετατρέπεται, κάποιες ώρες μετά σε ένα κερδισμένο πρωινό, γεγονός που σε κάνει να νιώθεις όμορφα και με την απαραίτητη θέληση να εγκαταλείψεις επιτέλους το κρεβάτι λίγο πριν το πρωί μετατραπεί σε μεσημέρι, και να σβήσεις το φως της λάμπας που εδώ και ώρα ήταν αχρείαστο, κάτι που εσύ μόλις συνειδητοποιείς.

Λίγο αργότερα, τρώγοντας πρωινό, ξεφυλλίζεις ξανά το βιβλίο, και σκέφτεσαι πως κάποια βιβλία είναι σημαντικό να τα διαβάζει κανείς μία κι έξω, με το μυαλό καθαρό και το σώμα άτονο, και πως, συνεχίζεις να σκέφτεσαι, θα ήταν κρίμα να μην γράψω αυτή την ιστορία στο ημερολόγιο μου, προσθέτοντας ως απαραίτητη σημείωση στο τέλος: να μην αμελήσω να διαβάσω και άλλα βιβλία αυτής της συγγραφέως, που γεννήθηκε στο Κίεβο το 1903 και εκτελέστηκε στο Άουσβιτς το 1942.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου