Τους τελευταίους μήνες με έχει πιάσει μια μανία να ανακαλύψω ενδιαφέροντες έλληνες συγγραφείς. Από την μία θέλω να μην παρεμβάλεται ανάμεσα σε μένα και το έργο ο μεταφραστής, από την άλλη η περιέργεια.
Μου λείπουν οι πηγές δυστυχώς, ψάχνω οπότε στα τυφλά κατά κάποιον τρόπο.
Η Λήθη του Νίκου Βλαντή με εξέπληξε ευχάριστα, το διάβασα μονορούφι, το απόλαυσα, όχι τόσο για την γλώσσα που χρησιμοποιεί όσο για το σύμπαν που δημιουργεί. Ο συγγραφέας απαγάγεται παρά την θέλησή του σε μια πόλη, την Λιθόπολη, όπου ζουν λογοτεχνικοί χαρακτήρες, τον φυλακίζουν και τον αναγκάζουν να γράφει. Δεν μου προξένησε τρόμο και δεν ξέρω αν αυτός ήταν ο σκοπός του, είδα μια παραβολή και ταυτίστηκα. Ένας συγγραφέας που τον στοιχιώνουν τα διαβάσματά του.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος και το προτείνω(νομίζω).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου