Φίλοι - Βαγγέλης Ραπτόπουλος

Δεν είχε τύχει να διαβάσω κάποιο βιβλίο του Ραπτόπουλου ως τώρα, πάντα το ανέβαλα για κάποια άλλη φορά, κάτι άλλο πάντα προηγείτο. Κυριακάτικη βόλτα στο παζάρι του Κεραμεικού, οι Φίλοι ανάμεσα σε άλλα αραδιασμένα πάνω σε ένα πανί, ένα ευρώ το βιβλίο και όμως κάποιοι είχαν όρεξη για παζάρια.

Η ιστορία μιας γενιάς και μιας χώρας. Τρεις φίλοι, μαζί από το σχολείο. Από το παρελθόν του καθενός στην οικονομική ανάπτυξη (φούσκα). Από τους χωματόδρομους στα Ολυμπιακά μεγαλεία. Πάνω από όλα όμως είναι η ιστορία των τριών φίλων και εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνδέονται μαζί τους. Η ιδανική φιλία.

Είναι το θέμα καυτό. Η ιδανική φιλία, ο φόβος της μοναξιάς. Όσο περνούν τα χρόνια όλο και πιο δύσκολο φαντάζει να διατηρήσεις τις παρέες, όλα τρέχουν, όλα αλλάζουν. Βλέπεις ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, σε μια τεράστια απρόσωπη πόλη, δίχως ίχνος γειτονιάς, να στέκουν μόνοι τους. Ακόμα περισσότεροι είναι εκείνοι που δεν βλέπεις, που ζουν ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους με μια "γυναίκα" να τους φροντίζει.

Και ο έρωτας, τι είναι άραγε ο έρωτας αν όχι μια ύψιστη φιλία;

Ειδικά οι τηλεοπτικές παραγωγές, είτε σε τοπικό είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, που καταπιάστηκαν με τη Φιλία γνώρισαν τεράστια επιτυχία ακόμα και στην νιοστή επανάληψή τους.
Είναι κάτι το οποίο πολλούς απασχολεί, ίσως όλους αν εξαιρέσεις όσους τη θεωρούν δεδομένη.

Δεν μπορώ να πω πως το βιβλίο ως βιβλίο με γοήτευσε, πέρασα ένα ήσυχο απόγευμα με την παρέα του. Μια ματιά στις τελευταίες δεκαετίες που δεν έφερε κάτι φρέσκο μαζί της. Όμως επανέφερε για μένα λογοτεχνικά μετά από καιρό το θέμα της φιλίας αν και με έναν τρόπο αρκετά απλό και προφανή εντούτοις ικανό για να μου προκαλέσει μια κάποια μελαγχολία λίγο πριν τη δύση του ηλίου.

Ειδική Έκδοση για την Ελευθεροτυπία.
Εκδόσεις Κέδρος.