Κάποιες φορές, η τύχη συναντά την έμπνευση, το ένστικτο την εμπειρία και η επιλογή του επόμενου βιβλίου αποπνέει μαγεία και απόλυτη ικανοποίηση της επιθυμίας. Δε συμβαίνει συχνά ευτυχώς, θα χανόταν η λάμψη.
Περιγραφή αναγνωστικής επιθυμίας: αμερικάνικο, πυκνογραμμένο και πολυσέλιδο, εγκεφαλικό με δράση σχεδόν στατική, άντρα πρωταγωνιστή, σαραντάρη, κάπως αποτυχημένο σε αντίθεση με το αμερικάνικο όνειρο που τον περιστοιχίζει, μελαγχολικό.
Και μόνο η ανάμνηση από την ανάγνωση της νουβέλας του Σώλ Μπέλοου, Άδραξε τη Μέρα, στάθηκε αρκετή. Η επιλογή ήταν εύκολη, ήταν το μοναδικό βιβλίο που έδειχνε να πληρεί τις προδιαγραφές. Δικαίωση.
Ο Μόουζες Χέρτσογκ είναι ένας εμβληματικός χαρακτήρας, ένας αντιήρωας στο πατρόν του οποίου "ράφτηκαν" αρκετοί μετέπειτα μεγάλοι της αμερικανικής λογοτεχνίας.
"Και αν μου ΄χει στρίψει, τι μ' αυτό, σκέφτηκε ο Μόουζες Χέρτσογκ."
Ο Χέρτσογκ είναι σαρανταπεντάρης, καθηγητής πανεπιστημίου. Πρόσφατα χωρισμένος για δεύτερη φορά, ζει μακριά από τα δύο παιδιά του. Προσπαθεί να βρει ισορροπία. Η θεωρία υπήρξε γι' αυτόν ανέκαθεν πιο οικεία, καταφύγιο από τη βαβούρα του έξω κόσμου, τόπος πρόσφορος για λύση σε κάθε πρόβλημα. Οι δυσκολίες γεννιούνται στα απλά και καθημερινά πρακτικά ζητήματα· η διαχείριση μιας σχέσης, όχι ως ανθρωπολογική μελέτη αλλά στην τριβή της συμβίωσης, για παράδειγμα. Η μοναξιά τον βρίσκει απροετοίμαστο - ανάθεμα αν υπάρχει κάποιο σχετικό εγχειρίδιο. Επιχειρεί να αναλύσει τα δεδομένα, συντάσσει επιστολές για να κατακεραυνώσει και να αποδείξει, δεν τις στέλνει ποτέ. Ακολουθεί τις μέρες στην αέναη εναλλαγή τους, κινήσεις σπασμωδικές, αναποφασιστικότητα. Αυτό που πριν λίγο έμοιαζε σωστό τώρα φαντάζει η χείριστη δυνατή επιλογή. Κάπως έτσι περιδιαβαίνει τον κόσμο, προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος, να ακολουθήσει την κοινή λογική, δεν τα καταφέρνει. Μερικές φορές επιχειρεί δειλά να βγει από το καβούκι του για να διεκδικήσει ότι του αναλογεί, μάταια.
Επιβράδυνα σκόπιμα την ανάγνωση, ακολούθησα βήμα βήμα τις εγκεφαλικές διαδρομές του Χέρτσογκ, ταυτίστηκα με το παράπονό του, εκτίμησα τις απόπειρες - εκ των προτέρων καταδικασμένες - να υπερβεί τον ίδιο του τον εαυτό, να δώσει μια ακόμα χαμένη μάχη. Μίσησα τους εχθρούς του, συγκινήθηκα από τους ανέλπιστους συμμάχους. Τρόμαξα στη θέα της αποδοχής της ματαιότητας, της παράδοσης.
Είναι από τις αναρτήσεις εκείνες που η συναισθηματική φόρτιση μοιάζει αδύνατο να κρυφτεί, ο φόβος πως θα μοιραστείς κάτι ιδιαιτέρως προσωπικό είναι παρών. Πολλά εκείνα που θα χωρούσαν σε αυτή την ανάρτηση, αρκετά και εκείνα που περισσεύουν. Θα αρκεστώ σε ένα φινάλε στερεοτυπικό μα ειλικρινές: ο Μπέλοου είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας και ο Χέρτσογκ ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Μετάφραση Δημήτρης Στεφανάκης
Εκδόσεις Το Βήμα βιβλιοθήκη
Είχα διαβάσει πριν χρόνια τις αναμνήσεις του Μόσμπυ. Δεν μπορώ να πω πως θυμάμαι τι πραγματεύεται το βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως ο Χέρτσογκ φαίνεται ενδιαφέρον.