Κοντά στα όρια - Πέτερ Χόε

"Τι είναι ο χρόνος;
Ανεβαίναμε πέντε πατώματα προς το φως και χωριζόμασταν σε δεκατρείς σειρές, στραμμένοι προς το Θεό που ανοίγει τις πύλες του πρωινού. Ακολουθούσε μια παύση και μετά ερχόταν ο Μπίελ.
Γιατί αυτή η παύση;
Όταν μια από τις καλές μαθήτριες τον ρώτησε ευθέως για τις παύσεις του, ο Μπίελ στην αρχή σώπασε τελείως. Και μετά, αυτός που άλλες φορές ποτέ δεν έλεγε "εγώ" για τον εαυτό του, είπε τότε, αργά αργά και δίνοντας βάρος στα λόγια του, σαν να του είχε προκαλέσει έκπληξη η ερώτηση και ίσως και η δική του απάντηση : " Όταν εγώ μιλάω, πρώτα απ' όλα πρέπει ν' ακούτε τις παύσεις που κάνω. Αυτές λένε πιο πολλά από τα λόγια μου"


Σκανδιναβικές χώρες, γνωστές για το κράτος κοινωνικής πρόνοιας και την υψηλή φορολογία των κατοίκων, κρατικός νεοφιλελευθερισμός. Είναι όμως τα πράγματα τόσο όμορφα και τέλεια όσο πιστεύουμε; Είναι άραγε το μόνο πρόσωπο της κοινωνίας της Δανίας; Ο Πέτερ είναι ένα παιδί κοντά στα όρια, ορφανό που γυρίζει από ίδρυμα σε ίδρυμα. Αρκετοί ειδικοί ασχολούνται μαζί του εφαρμόζοντας διάφορες τεχνικές παιδαγωγικές.
Μέσα από την ιστορία του Πέτερ βλέπουμε το άλλο πρόσωπο, την σκοτεινή πλευρά. Δεν υπάρχει τέλειο κοινωνικό κράτος όσο και αν πολλοί επιμένουν για το αντίθετο. Προσπαθώ εδώ και μέρες να θυμηθώ αν έχω διαβάσει ξανά κάτι από την σκανδιναβία, γνωστή κυρίως για τις αστυνομικές της ιστορίες των οποίων γενικά εγώ δεν είμαι λάτρης. Μάλλον πρόκειται για το πρώτο λογοτεχνικό πόνημα από τον βορρά, η τριβή μου με το σινεμά των χωρών αυτών, το οποίο πολλάκις έχω αποθεώσει μέσα από τις αναρτήσεις αυτού του ιστολογίου, με βοήθησε να μην πέσω από τα σύννεφα.
Ένα βιβλίο το οποίο πιστεύω πως θα έπρεπε να διαβάσουν κυρίως και πρώτιστα οι παιδαγωγοί. Δεν ξέρω πόσο κοντά βρίσκεται στην πραγματική ιστορία του συγγραφέα, αλλά μάλλον μικρή σημασία έχει. Είναι δύσκολο να βρίσκεσαι κοντά στα όρια, γιατί δυσκολεύεσαι να ορίσεις τα δικά σου μέσα στα οποία μπορείς άνετα να κινηθείς. Η επιμονή του Πέτερ όμως αποτελεί οδηγό, όχι μόνο για τα παιδιά που βρίσκονται στην δύσκολη αυτή θέση αλλά για όλους όσους έχουν μια μαύρη σελίδα στο παρελθόν τους και προσπαθούν να την καλύψουν με λίγο χρώμα.

Το πιο γνωστό έργο του Πέτερ Χόε είναι το " Η δεσποινίς Σμίλα διαβάζει το χιόνι" το οποίο επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ. Ο Πέτερ Χόε γεννήθηκε το 1957. Πριν στραφεί στο γράψιμο έκανε διάφορες δουλειές : χορευτής, ηθοποιός, ξιφομάχος, ορειβάτης.

Εκδόσεις Ψυχογιός.
Μετάφραση Σωτήρης Σουλιώτης.