"Το μυθιστόρημα θα νικήσει", αυτή η φράση επαναλαμβάνεται συχνά στο ημερολόγιο του Αλεξάντρ Μπεκ, που έβλεπε τα χρόνια να περνάν και το πόνημά του να μένει στα συρτάρια των γραφειοκρατών περιμένοντας την έγκριση για να βρει το δρόμο του προς την έκδοση. Η πρώτη έγκριση δόθηκε το 1964, όμως τελικά το βιβλίο εκδόθηκε επίσημα το 1986, 14 χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα, το μυθιστόρημα νίκησε εντέλει.
Η σκιά του Στάλιν πέφτει βαριά σε όλο το βιβλίο, αεικίνητος, πανταχού παρόν, φυσιογνωμία τρομαχτική, αυθεντία. Ίσως να είναι ο λόγος που "ο νέος διορισμός" καθυστέρησε τόσο πολύ να φτάσει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Και η γραφειοκρατία, έννοια με την οποία ως Έλληνες νομίζουμε ότι είμαστε εξοικειωμένοι από τα γεννοφάσκια μας. Και ο Αλεξάντρ Λεόντιεβιτς Ανίσιμοφ, ο πρωταγωνιστής, ενσυνείδητα υποταγμένος στο κόμμα. Πλάνα που ξεκινούν ως πενταετή για να γίνουν εφταετή και πάει λέγοντας, στόχοι που θέτονται σε γραφεία και υλοποιούνται στα εργοστάσια.
Ο Ανίσιμοφ "τιμωρείται" με ένα νέο διορισμό, σύνθετο να εξηγήσεις το γιατί.
Είναι ένα ασφαλές, για μένα, μέρος η ρωσική λογοτεχνία. Το ξηρό και κρύο κλίμα, η βαθειές τομές στον ανθρώπινο ψυχισμό, οι κανόνες που διέπουν τα ονόματα. Είναι ένα καταφύγιο στο οποίο καταφεύγω από ανάγκη θαρρείς, όχι από επιθυμία. Είναι ανάγκη να βρεθείς λίγο στην στέπα και να πάρεις εκεί τις επόμενες ανάσες.
Δεν πήγα στην παραλία - αν ακόμα ρωτάς - ούτε αυτή την φορά με έναν Ρώσο συγγραφέα, αλλά βγήκα στην ηλιόλουστη βεράντα για αρκετές σελίδες.
Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
Μετάφραση Παναγιώτης Βλαχοχρήστου - Βάσω Σαργολόγου.
Οι ρυθμοί ανάγνωσης που έχεις είναι πραγματικά εντυπωσιακοί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτόντως, το βιβλίο φαίνεται ενδιαφέρον...
Είναι η εποχή που βοηθά, είναι και η αποχή από το ίντερνετ για κάποιες μέρες που τα συσσωρεύει.. Το βιβλίο είναι μάλλον κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον!
ΑπάντησηΔιαγραφή